Έχετε πετάξει με αεροπλάνο πρόσφατα; Η Οδοντιατρική Αεροπορίας είναι μια εξελισσόμενη επιστήμη, που ασχολείται κατά κύριο λόγο με την κατάσταση της στοματικής υγείας και της υγείας των δοντιών των αεροπόρων, δίνοντας έμφαση στην πρόληψη των διαταραχών που σχετίζονται με τις αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση.

Σε μεγάλα υψόμετρα, η ατμοσφαιρική πίεση είναι πολύ χαμηλή για τον άνθρωπο, αλλά η πίεση στο αεροσκάφος διατηρείται με τη βοήθεια των μηχανών ανακύκλωσης αέρα και των βαλβίδων  εκροής, ώστε να είναι άνετη για τα μέλη του πληρώματος και τους επιβάτες. Ωστόσο, αυτές οι αλλαγές στην πίεση μπορούν να επηρεάσουν περιστασιακά τους αεροπόρους. Κάποιος μπορεί να αντιμετωπίσει ένα από τα ακόλουθα προβλήματα:

Βαροδονταλγία: Είναι ένας οδοντικός πόνος που σχετίζεται με τις αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση, ο οποίος είναι συνήθως μια όξυνση ήδη υπαρχόντων υποκλινικών στοματικών νόσων. Ο πόνος, γενικά, είναι οξύς ή είναι πόνος πίεσης. Ο πόνος που προκαλείται κατά την απογείωση σχετίζεται με την πολφίτιδα, ενώ αυτός που προκαλείται κατά την προσγείωση σχετίζεται με τη νέκρωση πολφού. Ο πόνος που συμβαίνει κατά τη διάρκεια και της απογείωσης και της προσγείωσης σχετίζεται με την περιακρορριζική πάθηση. Η βαροδονταλγία μπορεί να προκληθεί εξαιτίας της μειωμένης ατμοσφαιρικής πίεσης ή μια έμμεσης επίδρασης, και ο οδοντικός πόνος προκαλείται λόγω της διέγερσης των νευρικών απολήξεων. Ο άμεσος τύπος βαροδονταλγίας εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια της απογείωσης και χαρακτηρίζεται από μέτριο μέχρι σοβαρό καλά-εντοπισμένο πόνο, ενώ ο έμμεσος τύπος συμβαίνει κατά τη διάρκεια της προσγείωσης και χαρακτηρίζεται από έναν αμβλύ, όχι τόσο καλά-εντοπισμένο πόνο.

Οδοντέκρηξη: Επίσης ονομάζεται βαρομετρική έκρηξη των δοντιών. Εμφανίζεται σε δόντια με σφραγίσματα που παρουσιάζουν διαρροή, εκτοπισμένες θήκες, ή υποτροπιάζουσα τερηδόνα όταν υπάρχει έκθεση σε αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση. Προκαλείται λόγω της τυχαίας έκρηξης αερίου που έχει παγιδευτεί κάτω από ελαττωματικά σφραγίσματα, θήκες, ή κοιλότητες τερηδόνας.

Βαρωτίτιδα: Πολύ έντονος πόνος στο αυτί μπορεί να προκύψει όταν το αεροσκάφος προσγειώνεται, ο οποίος οφείλεται στην αλλαγή της πίεσης που δημιουργεί ένα κενό στο μέσο αυτί και τραβά το τύμπανο προς τα μέσα.

Βαροιγμορίτιδα: Σε μεγάλα υψόμετρα, αρνητική πίεση δημιουργείται μεταξύ του εξωτερικού περιβάλλοντος και των παρραρινίων κόλπων, η οποία προκαλεί φλεγμονή των ιγμορείων, κυρίως του μετωπιαίου κόλπου. Αυτό μπορεί επίσης να προκαλέσει έμμεση βαροδονταλγία.

Βαρότραυμα: Βλάβη σε όργανα του σώματος εξαιτίας ταχειών ή ακραίων αλλαγών στην πίεση. Διαστολή ή συστολή των αερίων που υπάρχουν στα όργανα σύμφωνα με το εξωτερικό περιβάλλον προκαλεί πόνο, μούδιασμα, και τελικά ζημιά στους ιστούς. Το πνευμονικό βαρότραυμα είναι το πιο θανατηφόρο.

Περικογχικός Πονοκέφαλος: Κενό που δημιουργείται μέσα στον μετωπιαίο κόλπο μπορεί να βλάψει τα ηθμοειδή βλεννογόνα κύτταρα το οποίο μπορεί να ενεργοποιήσει τα ηθμοειδή νεύρα, προκαλώντας έτσι περικογχικό ή κροταφικό πονοκέφαλο.

Ο καλύτερος τρόπος για να καταπολεμήσετε τα παραπάνω προβλήματα είναι να αποφύγετε την εμφάνισή τους, το οποίο μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε από τους παρακάτω τρόπους:

1. Για να αποφύγετε το βαρότραυμα ή την βαροιγμορίτιδα, είναι καλύτερο να αναβάλλετε τις πτήσεις σας, όταν πάσχετε από κοινά κρυολογήματα. Η χρήση αποσυμφορητικού μπορεί επίσης να βοηθήσει.
2. Για να ανακουφίσετε την πίεση κατά τη διάρκεια της προσγείωσης και απογείωσης, καθώς και για να αποφύγετε την ξηρστομία, οι τσίχλες ή οι καραμέλες μπορεί να αποδειχθούν ευεργετικές.
3. Η χρήση φιλτραρισμένων ακουστικών μπορεί να σας βοηθήσει να εξισώσετε σιγά-σιγά την πίεση του αέρα στο τύμπανο του αυτιού σας.
4. Βαθιά αναπνοή κατά τη διάρκεια της απογείωσης και της ανόδου μπορεί να είναι χρήσιμη ώστε να αποφύγετε το πνευμονικό βαρότραυμα.
5. Η στερέωση των σφραγισμάτων με ρητίνη έχει αποδειχθεί πιο ασφαλής για τη διατήρηση θηκών, σε αντίθεση με τα υαλοϊονομερή υλικά, σε μεγάλα υψόμετρα.
6. Η στοματική κοιλότητα πρέπει να ελεγχθεί σχολαστικά μετά από εξαγωγή δοντιών της άνω γνάθου για να αποκλειστεί η επικοινωνία που μπορεί να προκαλέσει ιγμορίτιδα όταν υπάρχει έκθεση σε μεταβολές στην πίεση.

Οπότε την επόμενη φορά που οι ασθενείς σας έχουν σχεδιάσει ταξίδι με αεροπλάνο, μπορείτε να τους ενημερώσετε σχετικά με τα πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, και να λάβετε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να είναι το ταξίδι τους άνετο.

Πηγή

Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές προτείνουν για πρώτη φορά ότι το βακτήριο Porphyromonas gingivalis που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια των ούλων, θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο στον οισοφάγο. Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο του Louisville και το Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας Henan στο Luoyang της Κίνας, αναφέρουν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Infectious Agents and Cancer.

Σύμφωνα με τα Κέντρo Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, κάθε χρόνο, περίπου 15.000 άνθρωποι στις Η.Π.Α. διαγιγνώσκονται με καρκίνο στον οισοφάγο – έναν καρκίνο που ξεκινά στον οισοφάγο, τον μυϊκό σωλήνα που κινείται το φαγητό από το λαιμό στο στομάχι.

Ο οισοφάγος αποτελείται από δύο είδη κυττάρων. και γι’αυτό υπάρχουν δύο είδη καρκίνων του οισοφάγου: το οισοφαγικό αδενοκαρκίνωμα, και το οισοφαγικό ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα(ESCC). Το ESCC είναι πιο συχνό στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Γνωστοί παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του οισοφάγου περιλαμβάνουν την έκθεση σε χημικές ουσίες, τη διατροφή, την κληρονομικότητα και την ηλικία – όλους τους παράγοντες που είναι ήδη κοινοί και σε πολλές άλλες μορφές καρκίνου. Ο καρκίνος είναι δύσκολο να διαγνωστεί στα αρχικά στάδια. Για πολλούς ασθενείς, ο καρκίνος αναπτύσσεται ταχέως μετά τη διάγνωση, και η πρόγνωση δεν είναι καλή.

Για τη μελέτη τους, η ομάδα δοκίμασε ιστό από 100 ασθενείς με ESCC και 30 ασθενείς που δεν έπασχαν από τη νόσο.  Εξέτασαν δείγματα τριών τύπων οισοφαγικού ιστού: καρκινικό ιστό, μη-καρκινικό ιστό δίπλα σε καρκινικό ιστό, και φυσιολογικό ιστό.

Το βακτήριο Porphyromonas gingivalis ήταν παρόν στο 61% των δειγμάτων καρκινικού ιστού, και μόνο στο 12% των γειτονικών ιστών. Στους φυσιολογικούς ιστούς, το βακτήριο δεν βρέθηκε.

Ένας από τους ερευνητές, ο Huizhi Wang, βοηθός καθηγητής της Στοματολογικής Ανοσολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Louisville, δηλώνει:

“Αυτά τα ευρήματα παρέχουν την πρώτη άμεση απόδειξη ότι η μόλυνση από το βακτήριο Porphyromonas gingivalis θα μπορούσε να είναι ένας νέος παράγοντας κινδύνου για το ESCC, και μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως προγνωστικός βιοδείκτης για αυτόν τον τύπο καρκίνου.”

Ο ίδιος σημειώνει ότι αν τα ευρήματα αυτά επιβεβαιωθούν, τότε αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η εξάλειψη ενός κοινού στοματικού βακτηρίου θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του σημαντικού αριθμού των ανθρώπων που αναπτύσσουν ESCC.

Για την ανίχνευση του P. gingivalis στα δείγματα των ιστών, οι ερευνητές μέτρησαν την έκφραση της lysine-gingipain, ένα μοναδικό ένζυμο για το βακτήριο. Αναζήτησαν, επίσης, ίχνη DNA του βακτηριακού κυττάρου. Βρήκαν ότι τα επίπεδα τόσο του ενζύμου όσο και του βακτηριακού DNA ήταν σημαντικά υψηλότερα στον καρκινικό ιστό απ’ότι στον περιβάλλοντα ιστό ή τον φυσιολογικό ιστό των ασθενών με ESCC. Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα επίπεδα μέτρησης του P. gingivalis ήταν σύμφωνα με τα επίπεδα άλλων μετρήσεων, όπως της έκτασης της διαφοροποίησης των καρκινικών κυττάρων, της μετάστασης (έκταση της εξάπλωσης) και του συνολικού ποσοστού επιβίωσης.

Ο καθηγητής Wang προσφέρει δύο πιθανές εξηγήσεις: Είτε τα κύτταρα ESCC είναι μία «προτιμώμενη θέση» για το βακτήριο ώστε να ευδοκιμήσει, ή η μόλυνση από το βακτήριο κάπως επιταχύνει την ανάπτυξη του καρκίνου.  Αν η λύση είναι η πρώτη περίπτωση, τότε τα απλά αντιβιοτικά θα μπορούσε να είναι ο δρόμος προς τη θεραπεία.  Μια άλλη προσέγγιση θα μπορούσε να είναι η χρήση της γενετικής τεχνολογίας για τη στόχευση του βακτηρίου και τελικά την εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων.

Ο καθηγητής Wang  λέει αν οι επικείμενες έρευνες αποδείξουν πως το P. gingivalis προκαλεί ESCC, τότε η επίπτωση θα είναι τεράστια, και:

“Αυτό θα υποδείκνυε πως η βελτίωση της στοματικής υγιεινής μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ESCC.”

Πηγή 

Τα αντικαταθλιπτικά, που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία του άγχους, του πόνου και άλλων διαταραχών, μπορεί να παίζουν ρόλο στην ανεπάρκεια του οδοντιατρικού εμφυτεύματος, σύμφωνα με μια νέα πιλοτική μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Buffalo.

Η έρευνα διαπίστωσε ότι με τη χρήση αντικαταθλιπτικών, οι πιθανότητες αποτυχίας του οδοντιατρικού εμφυτεύματος αυξήθηκαν τέσσερις φορές. Κάθε χρόνος χρήσης αντικαταθλιπτικών διπλασιάζει τις πθανότητες αποτυχίας.

Ενώ αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση της διάθεσης και των συναισθημάτων, μια παρενέργειά τους είναι η μείωση του μεταβολισμού των οστών, η οποία είναι κρίσιμη για τη διαδικασία της επούλωσης.

Για να επουλωθεί σωστά ένα εμφύτευμα, ένα νέο οστό πρέπει να σχηματιστεί γύρω από αυτό για να το κρατήσει στη θέση του, αναφέρει η Sulochana Gurung, επικεφαλής ερευνητής και υποψήφιος χειρούργος οδοντίατρος (DDS).

“Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα μπορεί να ανακουφίζουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης και να βοηθούν εκατομμύρια ασθενείς σε όλον τον κόσμο, ωστόσο τα οφέλη τους θα πρέπει να αντισταθμιστούν με τις παρενέργειές τους. Οι ασθενείς θα πρέπει να συνεργαστούν με το γιατρό τους για την επίτευξη της σωστής ισορροπίας,” λέει η  Latifa Bairam, DDS, MS, μία ερευνήτρια της μελέτης και επίκουρη, κλινική καθηγήτρια στο Τμήμα Επανορθωτικής Οδοντιατρικής της Σχολής Οδοντιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Buffalo. “Τέσσερις από τις πολύ γνωστές παρενέργειες σε σχέση με το στόμα και την υγεία των οστών που αναφέρονται στη βιβλιογραφία αποτελούν μια μεγάλη ανησυχία για μας τους οδοντιάτρους.”

Επιπρόσθετες παρενέργειες του φαρμάκου περιλαμβάνουν την οστεοπόρωση, μια διαδικασία κατά την οποία τα οστά γίνονται αδύναμα και εύθραυστα, την ακαθησία, μια διαταραχή κατά την οποία υπάρχει ανάγκη για συνεχή κίνηση (συμπεριλαμβανομένης της κίνησης του κεφαλιού και του σαγονιού), τον βρουξισμό ή τρόχισμα των δοντιών, και η ξηρότητα του στόματος, τα οποία επηρεάζουν τη διαδικασία επούλωσης του εμφυτεύματος, όπως αναφέρει η Bairam.

Η έρευνα, “Μια πιλοτική έρευνα: Η σύνδεση μεταξύ της χρήσης αντικαταθλιπτικών και της αποτυχίας του εμφυτεύματος” χρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Φοιτητικής Έρευνας μέσω του SDM Dean’s Vision Fund.

Η Gurung  θα παρουσιάσει τα ευρήματα στην 45ο ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Οδοντιατρικής Έρευνας στις 19 Μαρτίου. Επίσης, παρουσίασε στις 25 Φεβρουαρίου, στην ημέρα Φοιτητικής Έρευνας 2016 της Σχολής Οδοντιατρικών φαρμάκων.

Ολοκλήρωσε την μελέτη υπό την καθοδήγηση της Bairam, και των Sebastiano Andreana, DDS, MS, επίκουρου καθηγητή και διευθυντή της Οδοντιατρικής Εμφυτευματολογίας , και Mine Tezal, PhD, DDS, κλινικό επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Στοματικής Βιολογίας.

Η έρευνα άρχισε να διαμορφώνεται από τους Bairam και Andreana, οι οποίοι είχαν προηγουμένως μελετήσει το φαινόμενο αποτυχίας των οδοντιατρικών εμφυτευμάτων και παρατήρησαν ότι ένας αυξανόμενος αριθμός των ασθενών ανέφερε τη χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.

Μετά την ανάλυση δεδομένων από τα οδοντιατρικά διαγράμματα των ασθενών της Οδοντιατρικής Κλινικής του Πανεπιστήμιου του Buffalo το 2014, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι από τους λίγους ασθενείς που αντιμετώπισαν αποτυχία του οδοντιατρικού εμφυτεύματος, το 33% έκανε χρήση αντικαταθλιπτικών. Για τους ασθενείς που δεν παρουσίασαν πρόβλημα, μόνο το 11% έκανε χρήση των φαρμάκων.

“Αποφασίσαμε ότι η οδοντιατρική κοινότητα και ο κόσμος θα πρέπει να το γνωρίζουν αυτό, και αυτό ήταν που έδωσε το έναυσμα για να προετοιμαστεί η έρευνα,” λέει ο Andreana. “Η διαφορά μεταξύ 33% και 11% είναι αρκετά αξιόλογη και χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.”

Περισσότεροι από έναν στους δέκα Αμερικάνους ηλικίας άνω των 12 κάνει χρήση αντικαταθλιπτικών, καθιστώντας τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα το δεύτερο πιο συνταγογραφημένο φάρμακο στις Η.Π.Α., σύμφωνα με τα στοιχεία των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) και IMS Health. Και το ποσοστό αυξάνεται.

Η χρήση αντικαταθλιπτικών έχει σημειώσει άνοδο 400% μεταξύ των περιόδων 1988-1994 και 2005-2008, σύμφωνα με το CDC. Οι ερευνητές σχεδιάζουν να αξιοποιήσουν τη μελέτη με το να συγκρίνουν τα αποτελέσματά τους σε μια μεγαλύτερη κλίμακα. Προς το παρόν, συμβουλεύουν εκείνους που χρησιμοποιούν αντικαταθλιπτικά να συμβουλεύονται τον γιατρό τους για τις παρενέργειες του φαρμάκου, και για εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης της κατάθλιψης, του άγχους, ή του πόνου.

Πηγή