Το θέμα αυτού του άρθρου είναι η αποτελεσματική πρακτική στην Παιδοδοντία και η απελευθέρωσή της από τον φόβο. Ενώ το γεγονός ότι κάποιοι ασθενείς και/ή οι γονείς τους μπορούν να αποτελέσουν μία πηγή άγχους και φόβου για τους παιδοδοντιάτρους μπορεί να φαντάζει αστείο, στην πραγματικότητα είναι αλήθεια.

Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι δεν είστε αβοήθητοι σε αυτές τις περιπτώσεις. Υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε για να επηρεάσετε και να βελτιώσετε τη συμπεριφορά των μικρών ασθενών σας και των γονιών τους.

Το οφελος της αυξησης των προσδοκιων του ασθενη και του γονιου στην Παιδοδοντία

Μερικά οδοντιατρεία βασίζονται στην πολιτική ότι η μείωση των προσδοκιών του πελάτη θα τους επιφέρει οφέλη. Εξάλλου, όπως λένε, όσο λιγότερες προσδοκίες έχουν οι ασθενείς και οι γονείς, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα να τους απογοητεύσουν. Ωστόσο, μερικοί παιδοδοντίατροι αντιλαμβάνονται πώς είναι πολύ καλύτερο να αυξάνει κανείς τις προσδοκίες.

Ο λόγος: Αυτό που περιμένουν οι ασθενείς και οι γονείς να συμβεί, συχνά καθοδηγεί και διαμορφώνει την αντίληψή τους σχετικά με αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Αυτές οι προσδοκίες σχηματίζονται στα πολύ αρχικά στάδια. Αν το προσωπικό προγραμματίσει το ραντεβού ζεστά και αποτελεσματικά, και αν η διακόσμηση του οδοντιατρείου κάνει τους ασθενείς και τους γονείς να αισθάνονται ευπρόσδεκτοι από τη στιγμή που μπαίνουν, τότε είναι πολύ φυσικό να περιμένουν μία θετική εμπειρία ως αποτέλεσμα.

Από αυτό το σημείο και έπειτα, θα ψάχνουν παραπάνω λόγους για να επιβεβαιώσουν τις θετικές τους προσδοκίες, και όχι λόγους για το αντίθετο.

Διαχειριση της συμπεριφορας με τη διαχειριση του μυαλου

Ο προμετωπιαίος φλοιός είναι το κέντρο του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την αφηρημένη σκέψη, την αναλυτική σκέψη, τη ρύθμιση της συμπεριφοράς, και την προσωπικότητα.

Αυτό είναι το μέρος του εγκεφάλου που βοηθά τους ασθενείς και τους γονείς να καθορίσουν εάν τους αρέσει να έρχονται στο οδοντιατρείο σας και αν θέλουν να συνεχίσουν να το κάνουν. Επίσης, επηρεάζει τη συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στο οδοντιατρείο σας.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ερμηνεύει και αντιδρά στα μη λεκτικά συνθήματα, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης του περιβάλλοντος και της συμπεριφοράς του παιδοδοντιάτρου και του προσωπικού. Το πιο αποτελεσματικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας παιδοδοντίατρος ώστε να επηρεάσει θετικά τον προμετωπιαίο φλοιό είναι να μαλακώσει και να ικανοποιήσει τις κοινωνικο-συναισθηματικές συνδέσεις του εγκεφάλου.

Είναι μεγάλης σημασίας το να παρέχει το οδοντιατρείο και το προσωπικό σας ζεστά σινιάλα που να ενισχύουν την πεποίθηση των γονιών και των ασθενών ότι έχουν έρθει σίγουρα στο σωστό μέρος.

Όταν αυτό γίνεται σωστά, τα πράγματα κυλούν ομαλά. Αλλά αν όχι, ο δρόμος μπορεί να γίνει πολύ απότομος.

Στειλτε τα σωστα μηνυματα

Οι περισσότεροι γονείς σχεδόν απευθείας διαισθάνονται ότι κάτι είναι σωστό για τα παιδιά τους. Στην περίπτωση ενός παιδοδοντιατρείου, λάθος περιβαλλοντικά μηνύματα περιλαμβάνουν πράγματα όπως: λερωμένο ή ξεφλουδισμένο χρώμα στους τοίχους, κάθε είδους ακαταστασία, οσμές, παλιά ή άβολα έπιπλα, και μηνύματα του τύπου “Μην αγγίζετε”.

Τα σωστά μηνύματα περιλαμβάνουν: λαμπερά και ζωντανά χρώματα, μουσική που να απευθύνεται σε παιδιά και οικογένειες, δραστηριότητες στον χώρο υποδοχής που απευθύνονται σε παιδιά, και πάνω από όλα πολλά ειλικρινά χαμογελαστά πρόσωπα.

Εξοικονομηση Δεξιοτητων αντοχης

Δεν έχει σημασία πόσο επιτυχημένος είναι ο τρόπος σας ως παιδοδοντίατρος, όλοι οι ασθενείς θα χρειαστεί να αξιοποιήσουν τις δεξιότητες αντοχής τους όσο βρίσκονται στην οδοντιατρική καρέκλα. Έχουν ήδη αντέξει τον περιορισμό του αυτοκινήτου για να έρθουν σε εσάς, και πιθανό και άλλες αναστατώσεις στην καθημερινή τους ρουτίνα. Και γι’αυτό θα πρέπει να ελαχιστοποιήσετε την ανάγκη του να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά περισσότερο τις δεξιότητες αντοχής τους όσο βρίσκονται στο χώρο της αναμονής σας.

Δεν χρειάζεται να ψυχαγωγείτε τα παιδιά όσο βρίσκονται στο χώρο αναμονής, αλλά χρειάζεται να τραβήξετε την προσοχή τους. Υπάρχει λόγος που τα εστιατόρια έχουν διαθέσιμους μαρκαδόρους και μπλοκ ζωγραφικής, ενώ ετοιμάζεται το φαγητό. Αυτά μπορούν να λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο στο χώρο αναμονής σας. Αν σας το επιτρέπει ο προυπολογισμός σας τότε διαδραστικά παιχνίδια και tablets είναι δύο εξαιρετικές ιδέες. Τα ακουστικά είναι απαραίτητα ώστε τα μεγαλύτερα παιδιά να μη χρειάζεται να ακούνε τι κάνουν τα μικρότερα, και το αντίστροφο.

Αν κρατήσετε την προσοχή των παιδιών απασχολημένη, τότε οι μητέρες τους δε θα χρειαστεί να το κάνουν. Το να επιτρέψετε στις μητέρες ένα διάλειμμα, θα ανακουφίσει το άγχος τους και θα διατηρήσει τη θετική διάθεσή τους  καθ’όλην την διάρκεια της επίσκεψης.

Και ακόμη μία συμβουλή: Μη δείχνετε εκπαιδευτικά βίντεο στο χώρο αναμονής σας. Όσο κι αν ο σκοπός σας είναι καλός, τις περισσότερες φορές αυτά τα βίντεο θα τραβήξουν την προσοχή στην οδοντιατρική διαδικασία που έπεται.

Εστιαστε στο μελλον

Μην ξεχνάτε ότι θέλετε ο δύο χρονών ασθενής σας να παραμείνει ασθενής σας μέχρι και τα 16 του χρόνια. Οπότε βεβαιωθείτε ότι η πρακτική σας είναι προσανατολισμένη στην οικογένεια. Αν η διακόσμηση και άλλες πτυχές του οδοντιατρείου σας είναι πολύ παιδικές, δε θα προσελκύσουν τους έφηβους.

Συνοψη

Μπορείτε να καθοδηγήσετε τους ασθενείς και τους γονείς ώστε να πιστέψουν ειλικρινά στην εργασία σας, με το να προσέξετε οτιδήποτε κάνετε: πόσο αποτελεσματικά προγραμματίζεται το ραντεβού, πόσο ζεστά τους υποδέχεται το προσωπικό σας, πόσο ελκυστική είναι η εμφάνιση του χώρου αναμονής σας, πόσο άνετα τους κάνει να αισθάνονται ο τρόπος σας, πόσο καθαρά επικοινωνείτε τις πληροφορίες που ακολουθούν τη θεραπεία, και πώς διαχειρίζεστε ανησυχίες και ανάγκες μετά τη θεραπεία.

Όλα αυτά απαιτούν ομαδική συνεργασία. Είναι σημαντικό για τους ασθενείς και τους γονείς να βλέπουν χαρούμενα πρόσωπα να εργάζονται μέσα στο χώρο σας που πραγματικά αγαπούν αυτό που κάνουν.

Πηγή: http://www.dentaleconomics.com/articles/print/volume-106/issue-3/practice/the-power-of-positivity-in-managing-pediatric-patient-and-parent-behavior.html

Ο βραβευμένος ποιητής της οδοντιατρικής. Άρθρο από τον Ray Cavanaugh

Αν και ο οδοντίατρος του 19ου αιώνα Solyman Brown που έγινε ποιητής δεν ήταν ποτέ επίσημος ποιητής, ο λογοτεχνικός κόσμος ανέλαβε να του αποδώσει την ονομασία “Τιμημένος ποιητής της Οδοντιατρικής”, επειδή κανείς δεν είχε αγωνιστεί να δημιουργήσει κάτι ποιητικό μέσα από το αντικείμενο της Οδοντιατρικής, και σίγουρα κανένας άλλος δεν το έκανε σε τέτοιο βαθμό.

Το έργο ζωής του, Dentologia, που δημοσιεύτηκε στα μέσα του 1800, ήταν ένα ποιητικό έργο που αποτελούνταν από 5 μέρη και συνολικά 176 σελίδες με θέμα τις “ασθένειες των δοντιών και τη σωστή αποκατάστασή τους.”

Ο ποιητης της Οδοντιατρικής

Ο Brown, ο οποίος γεννήθηκε στην πόλη Litchfield του Κονέκτικατ στις 17 Νοεμβρίου του 1790 ήταν απόφοιτος του Yale. Μετά την αποφοίτησή του, κήρυξε ως ανεξάρτητος ιερέας σε πολλές εκκλησίες του Κονέκτικατ, σύμφωνα με το Βιογραφικό Λεξικό του Κονέκτικατ (Connecticut Biographical Dictionary). Ωστόσο, περίπου 4 χρόνια αφού ξεκίνησε η θητεία του ως ιεροκήρυκας, ο Brown βρέθηκε να αντιμετωπίζει την ασαφή αλλά οδυνηρή κατηγορία της “ελαφρότητας χαρακτήρα.” Αφού αρνήθηκε επίμονα την κατηγορία αυτή, έγραψε ενημερωτικά δελτία στα οποία εξηγούσε στην αδικία που έγινε εις βάρος του. Ωστόσο, οι αντιδράσεις του ήταν μάταιες, και η άδειά του να κηρύσσει ακυρώθηκε.

Ο πρώην ιεροκήρυκας μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου δίδαξε σε ιδιωτικά σχολεία, ασπάστηκε την αίρεση του Σβέντενμποργκ, και δημιούργησε στενή φιλία με τον Eleazar Parmly, ένα εξέχων οδοντίατρο ο οποίος ενέπνευσε τον Brown να αλλάξει καριέρα. Αυτό θα αποδειχτεί μία καλή επιλογή. Όχι μόνο θα γίνει ο Brown ένας επιτυχημένος οδοντίατρος αλλά επίσης θα βοηθήσει στην ίδρυση της Αμερικάνικης Εταιρίας των Οδοντιατρικών Χειρούργων (American Society of Dental Surgeons). Επιπλέον, ίδρυσε το Αμερικάνικο Περιοδικό της Οδοντιατρικής Επιστήμης, το πρώτο γνωστό περιοδικό που αφορούσε αποκλειστικά την οδοντιατρική.

Το περιοδικό αυτό, όσο πρωτοποριακό κι αν ήταν, δεν κάλυψε πλήρως τα λογοτεχνικά ενδιαφέροντα του Brown. Ο οδοντίατρος είχε επίσης αγάπη για το λυρικό στοιχείο. Αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο, γιατί η ποίηση στις Η.Π.Α. ήταν πολύ πιο δημοφιλής τον 19ο αιώνα απ’ότι σήμερα. Το σημείο στο οποίο ο Brown διέφερε από τους υπόλοιπους ήταν ότι εκείνος αποφάσισε να αναμείξει την ποίηση με την οδοντιατρική.

Ο καρπός αυτού του παράξενου συνδυασμού εμφανίστηκε το 1833 με τη δημοσίευση του έργου του Dentologia. Μεγάλο μέρος αυτής της εργασίας είναι διδακτικό και προωθητικό, προτρέποντας τους αναγνώστες να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια για τις οδοντιατρικές παθήσεις τους.

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου Dentologia περιλάμβανε επίσης ένα ευρετήριο 300 συνιστώμενων οδοντιάτρων σε όλη τη χώρα. Όσο αντισυμβατική κι αν ήταν αυτή η έκδοση είχε κάποιο βαθμό εμπορικής βιωσιμότητας. Στην πραγματικότητα, ανατυπώθηκε πέντε φορές περισσότερο απ’ότι τα περισσότερα βιβλία, και σίγουρα περισσότερο απ’ότι τα περισσότερα βιβλία της ποίησης.

Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία της Dentologia, o Brown παντρεύτηκε. Δεν είναι γνωστό το αν η σύζυγός του απολάμβανε την ποίησή του, αν και του έκανε 8 παιδιά, ένα από τα οποία έγινε οδοντίατρος. Ο Brown δημοσίευσε περισσότερα ποιήματα, μερικές φορές χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Mynalos (αναγραμματισμός του ονόματός του Solyman). Μερικά από αυτά τα ποιήματα είχαν ως θέμα την οδοντιατρική, αν και κανένα δεν ήταν τόσο φιλόδοξο όσο το κύριο έργο του. Έγραψε επίσης και πιο πρακτικά έργα, όπως μία διατριβή σχετικά με τη Μηχανική Οδοντιατρική.

Εκτός από τις περιστασιακές λογοτεχνικές συνθέσεις του, ο Brown πέρασε τα επόμενα χρόνια του ασκώντας το επάγγελμα της Οδοντιατρικής και κηρύσσοντας σε εκκλησίες του Σβεντενμποργκιανισμού. Πέθανε σε ηλικία 85 ετών στις 13 Φεβρουαρίου του 1876.

Έχοντας βοηθήσει την οδοντιατρική κοινωνία με τις καινοτομίες του, ο Brown επηρέασε την Αμερικάνικη Οδοντιατρική. Υπάρχει, ωστόσο, διαμάχη γύρω από την λογοτεχνική κληρονομιά του. Ευνοϊκά αναγνωρισμένο στην εποχή του, το έργο του έχει ελεγχθεί διεξοδικά στις πιο πρόσφατες εποχές. Η Dentologia συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία με της Πολύ Κακής Ποίησης, και το προφίλ του Brown στο βιβλίο με τους χειρότερους συγγραφείς του κόσμου, το οποίο περιγράφει τους στίχους του ως “το ποιητικό ισοδύναμο της απονεύρωσης χωρίς νάρκωση.”

Ότι κι αν αισθάνονται οι άνθρωποι για την αισθητική αξία του έργου, η Dentologia είναι μοναδικό κομμάτι της λογοτεχνίας. Δεν είναι, με βάση οποιοδήποτε πρότυπο, μέτρια και το ίδιο ισχύει για τον Brown.

Σε αυτό το σημείο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αρκετά σκοτεινός χαρακτήρας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα βιβλίο γράφτηκε για αυτόν το 1961, αλλά είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο κομμάτι της λογοτεχνίας. Κατά τη διάρκεια συγγραφής του συγκεκριμένου άρθρου, δεν υπάρχει κριτική ή σειρά πωλήσεων στο Amazon.com. Επίσης, αντίτυπα δεν είναι καν διαθέσιμα προς πώληση. Ευτυχώς όμως το έργο του Dentologia είναι διαθέσιμο μέσω πολλών προμηθευτών.

Πηγή: http://www.dentaltown.com/Dentaltown/Article.aspx?i=419&aid=5955

Σε αυτό το βίντεο για τη χρήση του οδοντικού νήματος στα δόντια των παιδιών, θα συζητήσουμε τα τέσσερα πιο σημαντικά σημεία ανάμεσα στους πίσω νεογιλούς γομφίους στα οποία χρειάζεται το οδοντικό νήμα.

Συμβουλες για τη χρηση οδοντικου νηματος στα δόντια των παιδιων

Αν οι πίσω γομφίοι δεν ακουμπούν, τότε δε χρειάζεται να ανησυχείτε για το οδοντικό νήμα. Η χρήση του οδοντικού νήματος είναι απαραίτητη περισσότερο στα δοντια που ακουμπούν μεταξύ τους.

Περίπου το 10% των παιδιών χρειάζονται οδοντικό νήμα και στα πάνω μπροστινά δοντια, και μάλιστα μερικές φορές από το πρώτο κιόλας έτος τους. Ευτυχώς είναι πολύ εύκολο.

Τα κάτω μπροστινά δοντια δεν έχουν σχεδόν ποτέ κοιλότητες, επειδή πάντα προστατεύονται από το σάλιο. (Οι μόνες φορές που ένας οδοντίατρος θα δει κοιλότητες τερηδόνας στα κάτω μπροστινά δόντια είναι στις περιπτώσεις που υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δέκα κοιλότητες τερηδόνας σε άλλα δόντια.)

Αν το παιδί σας έχει πολύ σφιχτά μεταξύ τους δόντια, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον αντίχειρά σας ως εμπόδιο ώστε να πιάσει το νήμα προτού πέσει απότομα πάνω στα ούλα και τα τραυματίσει.

Πείτε στο παιδί σας να κοιτάζει το ταβάνι όταν χρησιμοποιείτε το οδοντικό νήμα στα πάνω πίσω δόντια του. Πρέπει να είστε σε θέση να βλέπετε τι κάνετε. Εναλλακτικά, μπορείτε να βάλετε το παιδί σας να ξαπλώσει.

Αν χρησιμοποιείτε συσκευές οδοντικού νήματος μην τις πετάξετε! Θα βοηθήσετε το περιβάλλον αν τις επαναχρησιμοποιήσετε. Αν το σκεφτείτε, μία κανονική οδοντόβουρτσα έχει πολλά περισσότερα βακτήρια από ότι μια συσκευή οδοντικού νήματος.