“Αν είναι χαλασμένο, φτιάξε το. Εξελίσσοντας την προσέγγιση για την τερηδόνα στην πρώιμη παιδική ηλικία.” Άρθρο από τον Brian Nový, DDS, FADI, FACD.

Τερηδόνα Πρωιμης παιδικης ηλικιας

Έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια, από τότε που ο όρος “Πρώιμη Παιδική Τερηδόνα” (ΠΠΤ) (Early Childhood Caries (ECC)) επινοήθηκε για πρώτη φορά σε ένα εργαστήριο χρηματοδοτούμενο από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.

Από τότε η θεραπεία για την Πρώιμη Παιδική Τερηδόνα έχει εξελιχθεί ως απάντηση σε αυτό που μερικοί θεωρούν ως κρίση στη Δημόσια Υγεία. Η ΠΠΤ ορίζεται ως η παρουσία ενός ή περισσότερων δοντιών που λείπουν, δοντιών με φθορές ή σφραγισμάτων στις επιφάνειες οποιονδήποτε νεογιλών δοντιών σε παιδιά ηλικίας από 0 έως 6 ετών. Η ΠΠΤ είναι μία από τις πιο διαδεδομένες χρόνιες ασθένειες στα μικρά παιδιά.

Σχεδόν το ένα τέταρτο των παιδιών ηλικίας 2-5 ετών έχουν τερηδόνα. Στους πληθυσμούς χαμηλού εισοδήματος, αυτό το ποσοστό είναι ακόμη πιο ανησυχητικό. Ενώ έχει σημειωθεί πρόοδος, η ΠΠΤ συνεχίζει να είναι η αχίλλειος πτέρνα για το οδοντιατρικό επάγγελμα. Αλλά όπως η οδοντιατρική μεταβαίνει προς τη φροντίδα της στοματικής υγείας, οι οδοντίατροι αρχίζουν να αλλάζουν την προσέγγισή τους όσον αφορά στη διαχείριση αυτής της χρόνιας κατάστασης καθώς και της οδοντικής τερηδόνας γενικά.

Οι οδοντίατροι αξιοποιούν την ενυπάρχουσα σύνδεση μεταξύ της στοματικής και της γενικής υγείας, δημιουργώντας μία ευκαιρία για την ενσωμάτωση βασικών στρατηγικών που χρησιμοποιούνται στη διαχείριση  χρόνιας φροντίδας παθήσεων όπως ο διαβήτης, και τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ούτως ώστε να αναστρέψουν την πορεία της ΠΠΤ. Ωστόσο, αυτό απαιτεί επίσης έναν νέο τρόπο σκέψης από τους επαγγελματίες της στοματικής υγείας.

Εσφαλμενη Αντιληψη #1: Η ΠΠΤ ειναι μονο μια παιδιατρικη ανησυχια

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην αντιμετώπιση και πρόληψη της ΠΠΤ είναι ότι οι πάροχοι θα πρέπει να συνεργαστούν στενά με τους ανθρώπους που φροντίζουν τους ασθενείς, και όχι μόνο με τους ασθενείς. Αυτό σημαίνει το συντονισμό και τη συνεργασία των δύο πλευρών όσον αφορά στο άμεσο σχέδιο θεραπείας καθώς και στον τρόπο που θα μπορούσε να αλλάξει οι συμπεριφορές που αυξάνουν τον κίνδυνο για τη συνέχιση της νόσου.

Από νεαρή ηλικία, οι πράξεις των παιδιών καθοδηγούνται από τη συμπεριφορά των ενηλίκων, οπότε κατά τη φροντίδα των μικρών ασθενών οι οδοντίατροι πρέπει να εξετάζουν και την κατανόηση και στάση των γονιών όσον αφορά στη στοματική υγεία, ώστε να διασφαλιστεί η μακροχρόνια επιτυχία του σχεδίου.

Ωστόσο, ακόμη και όσοι δεν θεραπεύουν παιδιατρικούς ασθενείς μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη διαχείριση της ΠΠΤ. Όταν φροντίζουν έγκυες γυναίκες ή νέους ασθενείς, είναι απαραίτητο να αξιολογήσουν την κατανόησή τους όσον αφορά στην τερηδόνα πρώιμης παιδικής ηλικίας και να επωφεληθούν των ευκαιριών να ενημερώσουν τους νέους γονείς.

Χωρίς να γνωρίζουν ότι τα επιβλαβή βακτήρια μπορούν να μεταδοθούν, πολλοί γονείς και κηδεμόνες δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι η δική τους στοματική υγεία μπορεί να έχει αντίκτυπο στη στοματική και γενική υγεία του παιδιού. Επιπλέον, με την αύξηση της ευαισθητοποίησης για αυτήν την κατάσταση, οι γενικοί οδοντίατροι μπορούν να ξεκινήσουν συνομιλίες-κλειδιά από νωρίς ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι γονείς λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για τη διατήρηση ή τη βελτίωση της στοματικής υγείας του παιδιού τους.

Με την μετατόπιση της πεποίθησης ότι η ΠΠΤ είναι “μια παιδική ασθένεια” στην κατανόηση ότι απαιτεί τη δέσμευση της συνολικής οικογένειας, οι επαγγελματίες μπορούν να εμπλακούν πιο αποτελεσματικά με τους γονείς και να κάνουν μία σημαντική διαφορά.

Εσφαλμενη Αντιληψη #2: Η θεραπεια της τερηδονας απαιτει τροχο και σφραγισμα

Ιστορικά, το δόγμα της επανορθωτικής οδοντιατρικής υπαγορεύει ότι η τερηδόνα αντιμετωπίζεται μέσα από χειρουργικές επεμβάσεις – η νοοτροπία του τροχού και του σφραγίσματος είναι κάτι κοινό ανάμεσα και στους πιο καλοπροαίρετους επαγγελματίες. Ενώ αυτή η προσέγγιση μπορεί να αντιμετωπίσει τη φυσική βλάβη της τερηδόνας, αποτυγχάνει στην αντιμετώπιση της υποκείμενης λοίμωξης που προκάλεσε τη βλάβη, και που μπορεί να οδηγήσει σε συνεχόμενα προβλήματα. Στην πραγματικότητα, εκτιμάται ότι το περίπου 23 έως 57% των βλαβών της τερηδόνας επαναλαμβάνεται μέσα σε 6 με 24 μήνες.

Μία σημαντική αλλαγή σε αυτήν την ιδεολογία συνέβη για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν εισήχθη η έννοια της διαχείρισης της τερηδόνας μέσω της αξιολόγησης του κινδύνου, της παρέμβασης και της πρόληψης. Ανεπτυγμένη από μία ομάδα βασικών εκπαιδευτών οδοντιατρικών σχολών, η φιλοσοφία της Διαχείρισης Τερηδόνας με την Αξιολόγηση του Κινδύνου (CAMBRA), έχει υπηρετήσει ως θεμέλιο για την ιατρική αντιμετώπιση της τερηδόνας.

Με βάση αυτή τη νέα προσέγγιση για την πιο αποτελεσματική διαχείριση της τερηδόνας των δοντιών, το Ινστιτούτο DentaQuest διερεύνησε μεθοδολογίες που έδιναν προτεραιότητα στη διαχείριση της λοίμωξης πριν από αποκαταστάσεις και χειρουργικές επεμβάσεις. Το 2008, το Ινστιτούτο DentaQuest ξεκίνησε το ECC Collaborative, μία εθνική πρωτοβουλία, για να βοηθήσει στην αύξηση της υιοθέτησης μίας στρατηγικής για τη διαχείριση της νόσου που αναπτύχθηκε από τον Δρ. Man Wai Ng, τον επικεφαλής οδοντίατρο στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης.

Όπως η φιλοσοφία CAMBRA, έτσι και η ECC Collaborative επιδιώκει να αντικαταστήσει την απομονωμένη λειτουργική προσέγγιση για τη θεραπεία της οδοντικής τερηδόνας με μία πιο ολοκληρωμένη διαχείριση. Αυτή η διαχείριση περιλαμβάνει την αξιολόγηση των κινδύνων της τερηδόνας, της απομετάλλωσης, και των χρονικών διαστημάτων που μεσολαβούν μέχρι την επανάληψη της φροντίδας και βασίζεται στον κίνδυνο τερηδόνας, στους στόχους αυτο-διαχείρισης, στη χαρτογράφηση των βλαβών της τερηδόνας με βάση την επιφάνεια των δοντιών και τη δραστηριότητα, στην αποτελεσματική επικοινωνία και στη θεραπεία με βάση τις κλινικές ανάγκες του ασθενούς και τις επιθυμίες των γονιών ή κηδεμόνων.

Πιο σημαντικά, επικεντρώνεται στην παραδοχή ότι η κατάσταση του κινδύνου τερηδόνας σε έναν ασθενή είναι δυναμική και μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Η εμφάνιση νέων μεθόδων θεραπείας επίσης θα μπορούσε να ενσωματωθεί στη διαχείριση της νόσου και την περαιτέρω ανάπτυξη της προσέγγισης για τη φροντίδα. Συνολικά, αυτές οι διαφορετικές προσπάθειες και εργαλεία δείχνουν μία σοβαρή στροφή από τον παραδοσιακό ορισμό της θεραπείας ΠΠΤ, καθώς κάθε καινοτομία φαίνεται να ωθεί την οδοντιατρική προς τη φροντίδα της στοματικής υγείας.

Εσφαλμενη Αντιληψη #3: Η οδοντιατρικη μονη της ειναι η απαντηση

Ένα άλλο βασικό βήμα μπορεί να απαιτήσει την προσέγγιση της ΠΠΤ πιο ολιστικά, με το να σκεφτούμε πέρα από τη σφαίρα της χειρουργικής οδοντιατρικής και μέσα στον κόσμο της ψυχολογίας. Σήμερα, πολλοί οδοντίατροι είναι εξοικειωμένοι με την έννοια της αξιολόγησης του κινδύνου τερηδόνας, αλλά η πραγματική αξία του εργαλείου έγκειται στη χρήση του για την αναγνώριση του λόγου γιατί ένα παιδί έχει ΠΠΤ, και στη συνέχεια για την αποτελεσματική επικοινωνία με τους γονείς και τους ασθενείς ώστε να αντιμετωπιστούν οι επικίνδυνες συμπεριφορές.

Με τη χρήση αποτελεσματικών τεχνικών επικοινωνίας από τους συναδέλφους μας στη ψυχολογία, όπως η συνέντευξη κινητοποίησης, οι επαγγελματίες μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς και τους γονείς ώστε να δημιουργήσουν υγιείς συμπεριφορές με ουσιαστικούς τρόπους.

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει τη μετατόπιση του τρόπου με τον οποίο οι οδοντίατροι αναδεικνύουν και συζητούν ανθυγιεινές συμπεριφορές. (Αντί να πείτε “Πρέπει να βουρτσίζετε τα δόντια σας πριν πάτε για ύπνο.” δοκιμάστε να ρωτήσετε “Έχετε χρόνο να βουρτσίσετε τα δόντια σας πριν πάτε για ύπνο;” ή “Γνωρίζετε ότι πριν πάτε για ύπνο είναι σημαντικό να βουρτσίσετε τα δόντια σας;”). Αυτό επιτρέπει στους επαγγελματίες, τους γονείς και τους ασθενείς να θέσουν διαχειρίσιμους και εφικτούς στόχους που βελτιώνουν την πιθανότητα για πραγματική αλλαγή συμπεριφοράς στην πάροδο του χρόνου.

Εσφαλμενη Αντιληψη #4: Το ενα-για-ολους μοντελο της χρονικης περιοδου της επισκεψης

Μία συνεχής πρόκληση με την ΠΠΤ δεν είναι μόνο η αυξανόμενη εμφάνιση της νόσου. Εάν ο ασθενής έχει μία κοιλότητα, ο οδοντίατρος έχει ήδη χάσει πολύτιμο χρόνο από αυτόν που χρειάζεται ώστε να διαχειριστεί την κατάσταση. Στη ECC Collaborative, τα διαστήματα επανεξέτασης καθορίζονται με βάση τον κίνδυνο.

Ενώ, οι συχνές επισκέψεις στο οδοντιατρείο είναι δύσκολο να εφαρμοστούν, οι επαγγελματίες μπορούν να εξερευνήσουν νέες μεθόδους για να παραμένουν ενήμεροι σχετικά με τη στοματική υγεία των ασθενών τους. Τηλεφωνήματα ή μηνύματα κειμένου μπορούν να παρέχουν πιο βολικές επαφές. Ακόμη και ο έλεγχος ενός ασθενή κατά τη διάρκεια του προγραμματισμένου ραντεβού είναι ένα παράδειγμα του τρόπου που μπορεί κάθε αλληλεπίδραση να γίνει ευκαιρία για επανάληψη της φροντίδας.

 

Νεα πορεια

Το Dr. Samuel D. Harris Εθνικό Μουσείο της Οδοντιατρικής στη Βαλτιμόρη διαθέτει ένα απόσπασμα από τον Dr. Greene Vardiman Black από τα τέλη του 1800: “Η μέρα σίγουρα έρχεται … όπου θα πρέπει να ασχοληθούμε με την προληπτική και όχι τόσο με την επανορθωτική οδοντιατρική”

Οι οδοντίατροι έχουν μεγάλη ευθύνη απέναντι σε αυτούς τους νέους ασθενείς. Γνωρίζουμε ότι η από νωρίς κακή στοματική υγεία μπορεί να οδηγήσει σε μία ολόκληρη ζωή γεμάτη με οδοντιατρικά και άλλα προβλήματα υγείας. Η ανάγκη δεν είναι αποκλειστικά για σφραγίσματα αλλά για τη γενικότερη βελτίωση της υγείας του παιδιού.

Πηγή: http://www.dentaltown.com/Dentaltown/Article.aspx?i=418&aid=5939

Το θέμα αυτού του άρθρου είναι η αποτελεσματική πρακτική στην Παιδοδοντία και η απελευθέρωσή της από τον φόβο. Ενώ το γεγονός ότι κάποιοι ασθενείς και/ή οι γονείς τους μπορούν να αποτελέσουν μία πηγή άγχους και φόβου για τους παιδοδοντιάτρους μπορεί να φαντάζει αστείο, στην πραγματικότητα είναι αλήθεια.

Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι δεν είστε αβοήθητοι σε αυτές τις περιπτώσεις. Υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε για να επηρεάσετε και να βελτιώσετε τη συμπεριφορά των μικρών ασθενών σας και των γονιών τους.

Το οφελος της αυξησης των προσδοκιων του ασθενη και του γονιου στην Παιδοδοντία

Μερικά οδοντιατρεία βασίζονται στην πολιτική ότι η μείωση των προσδοκιών του πελάτη θα τους επιφέρει οφέλη. Εξάλλου, όπως λένε, όσο λιγότερες προσδοκίες έχουν οι ασθενείς και οι γονείς, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα να τους απογοητεύσουν. Ωστόσο, μερικοί παιδοδοντίατροι αντιλαμβάνονται πώς είναι πολύ καλύτερο να αυξάνει κανείς τις προσδοκίες.

Ο λόγος: Αυτό που περιμένουν οι ασθενείς και οι γονείς να συμβεί, συχνά καθοδηγεί και διαμορφώνει την αντίληψή τους σχετικά με αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Αυτές οι προσδοκίες σχηματίζονται στα πολύ αρχικά στάδια. Αν το προσωπικό προγραμματίσει το ραντεβού ζεστά και αποτελεσματικά, και αν η διακόσμηση του οδοντιατρείου κάνει τους ασθενείς και τους γονείς να αισθάνονται ευπρόσδεκτοι από τη στιγμή που μπαίνουν, τότε είναι πολύ φυσικό να περιμένουν μία θετική εμπειρία ως αποτέλεσμα.

Από αυτό το σημείο και έπειτα, θα ψάχνουν παραπάνω λόγους για να επιβεβαιώσουν τις θετικές τους προσδοκίες, και όχι λόγους για το αντίθετο.

Διαχειριση της συμπεριφορας με τη διαχειριση του μυαλου

Ο προμετωπιαίος φλοιός είναι το κέντρο του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την αφηρημένη σκέψη, την αναλυτική σκέψη, τη ρύθμιση της συμπεριφοράς, και την προσωπικότητα.

Αυτό είναι το μέρος του εγκεφάλου που βοηθά τους ασθενείς και τους γονείς να καθορίσουν εάν τους αρέσει να έρχονται στο οδοντιατρείο σας και αν θέλουν να συνεχίσουν να το κάνουν. Επίσης, επηρεάζει τη συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στο οδοντιατρείο σας.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ερμηνεύει και αντιδρά στα μη λεκτικά συνθήματα, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης του περιβάλλοντος και της συμπεριφοράς του παιδοδοντιάτρου και του προσωπικού. Το πιο αποτελεσματικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας παιδοδοντίατρος ώστε να επηρεάσει θετικά τον προμετωπιαίο φλοιό είναι να μαλακώσει και να ικανοποιήσει τις κοινωνικο-συναισθηματικές συνδέσεις του εγκεφάλου.

Είναι μεγάλης σημασίας το να παρέχει το οδοντιατρείο και το προσωπικό σας ζεστά σινιάλα που να ενισχύουν την πεποίθηση των γονιών και των ασθενών ότι έχουν έρθει σίγουρα στο σωστό μέρος.

Όταν αυτό γίνεται σωστά, τα πράγματα κυλούν ομαλά. Αλλά αν όχι, ο δρόμος μπορεί να γίνει πολύ απότομος.

Στειλτε τα σωστα μηνυματα

Οι περισσότεροι γονείς σχεδόν απευθείας διαισθάνονται ότι κάτι είναι σωστό για τα παιδιά τους. Στην περίπτωση ενός παιδοδοντιατρείου, λάθος περιβαλλοντικά μηνύματα περιλαμβάνουν πράγματα όπως: λερωμένο ή ξεφλουδισμένο χρώμα στους τοίχους, κάθε είδους ακαταστασία, οσμές, παλιά ή άβολα έπιπλα, και μηνύματα του τύπου “Μην αγγίζετε”.

Τα σωστά μηνύματα περιλαμβάνουν: λαμπερά και ζωντανά χρώματα, μουσική που να απευθύνεται σε παιδιά και οικογένειες, δραστηριότητες στον χώρο υποδοχής που απευθύνονται σε παιδιά, και πάνω από όλα πολλά ειλικρινά χαμογελαστά πρόσωπα.

Εξοικονομηση Δεξιοτητων αντοχης

Δεν έχει σημασία πόσο επιτυχημένος είναι ο τρόπος σας ως παιδοδοντίατρος, όλοι οι ασθενείς θα χρειαστεί να αξιοποιήσουν τις δεξιότητες αντοχής τους όσο βρίσκονται στην οδοντιατρική καρέκλα. Έχουν ήδη αντέξει τον περιορισμό του αυτοκινήτου για να έρθουν σε εσάς, και πιθανό και άλλες αναστατώσεις στην καθημερινή τους ρουτίνα. Και γι’αυτό θα πρέπει να ελαχιστοποιήσετε την ανάγκη του να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά περισσότερο τις δεξιότητες αντοχής τους όσο βρίσκονται στο χώρο της αναμονής σας.

Δεν χρειάζεται να ψυχαγωγείτε τα παιδιά όσο βρίσκονται στο χώρο αναμονής, αλλά χρειάζεται να τραβήξετε την προσοχή τους. Υπάρχει λόγος που τα εστιατόρια έχουν διαθέσιμους μαρκαδόρους και μπλοκ ζωγραφικής, ενώ ετοιμάζεται το φαγητό. Αυτά μπορούν να λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο στο χώρο αναμονής σας. Αν σας το επιτρέπει ο προυπολογισμός σας τότε διαδραστικά παιχνίδια και tablets είναι δύο εξαιρετικές ιδέες. Τα ακουστικά είναι απαραίτητα ώστε τα μεγαλύτερα παιδιά να μη χρειάζεται να ακούνε τι κάνουν τα μικρότερα, και το αντίστροφο.

Αν κρατήσετε την προσοχή των παιδιών απασχολημένη, τότε οι μητέρες τους δε θα χρειαστεί να το κάνουν. Το να επιτρέψετε στις μητέρες ένα διάλειμμα, θα ανακουφίσει το άγχος τους και θα διατηρήσει τη θετική διάθεσή τους  καθ’όλην την διάρκεια της επίσκεψης.

Και ακόμη μία συμβουλή: Μη δείχνετε εκπαιδευτικά βίντεο στο χώρο αναμονής σας. Όσο κι αν ο σκοπός σας είναι καλός, τις περισσότερες φορές αυτά τα βίντεο θα τραβήξουν την προσοχή στην οδοντιατρική διαδικασία που έπεται.

Εστιαστε στο μελλον

Μην ξεχνάτε ότι θέλετε ο δύο χρονών ασθενής σας να παραμείνει ασθενής σας μέχρι και τα 16 του χρόνια. Οπότε βεβαιωθείτε ότι η πρακτική σας είναι προσανατολισμένη στην οικογένεια. Αν η διακόσμηση και άλλες πτυχές του οδοντιατρείου σας είναι πολύ παιδικές, δε θα προσελκύσουν τους έφηβους.

Συνοψη

Μπορείτε να καθοδηγήσετε τους ασθενείς και τους γονείς ώστε να πιστέψουν ειλικρινά στην εργασία σας, με το να προσέξετε οτιδήποτε κάνετε: πόσο αποτελεσματικά προγραμματίζεται το ραντεβού, πόσο ζεστά τους υποδέχεται το προσωπικό σας, πόσο ελκυστική είναι η εμφάνιση του χώρου αναμονής σας, πόσο άνετα τους κάνει να αισθάνονται ο τρόπος σας, πόσο καθαρά επικοινωνείτε τις πληροφορίες που ακολουθούν τη θεραπεία, και πώς διαχειρίζεστε ανησυχίες και ανάγκες μετά τη θεραπεία.

Όλα αυτά απαιτούν ομαδική συνεργασία. Είναι σημαντικό για τους ασθενείς και τους γονείς να βλέπουν χαρούμενα πρόσωπα να εργάζονται μέσα στο χώρο σας που πραγματικά αγαπούν αυτό που κάνουν.

Πηγή: http://www.dentaleconomics.com/articles/print/volume-106/issue-3/practice/the-power-of-positivity-in-managing-pediatric-patient-and-parent-behavior.html

Ο βραβευμένος ποιητής της οδοντιατρικής. Άρθρο από τον Ray Cavanaugh

Αν και ο οδοντίατρος του 19ου αιώνα Solyman Brown που έγινε ποιητής δεν ήταν ποτέ επίσημος ποιητής, ο λογοτεχνικός κόσμος ανέλαβε να του αποδώσει την ονομασία “Τιμημένος ποιητής της Οδοντιατρικής”, επειδή κανείς δεν είχε αγωνιστεί να δημιουργήσει κάτι ποιητικό μέσα από το αντικείμενο της Οδοντιατρικής, και σίγουρα κανένας άλλος δεν το έκανε σε τέτοιο βαθμό.

Το έργο ζωής του, Dentologia, που δημοσιεύτηκε στα μέσα του 1800, ήταν ένα ποιητικό έργο που αποτελούνταν από 5 μέρη και συνολικά 176 σελίδες με θέμα τις “ασθένειες των δοντιών και τη σωστή αποκατάστασή τους.”

Ο ποιητης της Οδοντιατρικής

Ο Brown, ο οποίος γεννήθηκε στην πόλη Litchfield του Κονέκτικατ στις 17 Νοεμβρίου του 1790 ήταν απόφοιτος του Yale. Μετά την αποφοίτησή του, κήρυξε ως ανεξάρτητος ιερέας σε πολλές εκκλησίες του Κονέκτικατ, σύμφωνα με το Βιογραφικό Λεξικό του Κονέκτικατ (Connecticut Biographical Dictionary). Ωστόσο, περίπου 4 χρόνια αφού ξεκίνησε η θητεία του ως ιεροκήρυκας, ο Brown βρέθηκε να αντιμετωπίζει την ασαφή αλλά οδυνηρή κατηγορία της “ελαφρότητας χαρακτήρα.” Αφού αρνήθηκε επίμονα την κατηγορία αυτή, έγραψε ενημερωτικά δελτία στα οποία εξηγούσε στην αδικία που έγινε εις βάρος του. Ωστόσο, οι αντιδράσεις του ήταν μάταιες, και η άδειά του να κηρύσσει ακυρώθηκε.

Ο πρώην ιεροκήρυκας μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου δίδαξε σε ιδιωτικά σχολεία, ασπάστηκε την αίρεση του Σβέντενμποργκ, και δημιούργησε στενή φιλία με τον Eleazar Parmly, ένα εξέχων οδοντίατρο ο οποίος ενέπνευσε τον Brown να αλλάξει καριέρα. Αυτό θα αποδειχτεί μία καλή επιλογή. Όχι μόνο θα γίνει ο Brown ένας επιτυχημένος οδοντίατρος αλλά επίσης θα βοηθήσει στην ίδρυση της Αμερικάνικης Εταιρίας των Οδοντιατρικών Χειρούργων (American Society of Dental Surgeons). Επιπλέον, ίδρυσε το Αμερικάνικο Περιοδικό της Οδοντιατρικής Επιστήμης, το πρώτο γνωστό περιοδικό που αφορούσε αποκλειστικά την οδοντιατρική.

Το περιοδικό αυτό, όσο πρωτοποριακό κι αν ήταν, δεν κάλυψε πλήρως τα λογοτεχνικά ενδιαφέροντα του Brown. Ο οδοντίατρος είχε επίσης αγάπη για το λυρικό στοιχείο. Αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο, γιατί η ποίηση στις Η.Π.Α. ήταν πολύ πιο δημοφιλής τον 19ο αιώνα απ’ότι σήμερα. Το σημείο στο οποίο ο Brown διέφερε από τους υπόλοιπους ήταν ότι εκείνος αποφάσισε να αναμείξει την ποίηση με την οδοντιατρική.

Ο καρπός αυτού του παράξενου συνδυασμού εμφανίστηκε το 1833 με τη δημοσίευση του έργου του Dentologia. Μεγάλο μέρος αυτής της εργασίας είναι διδακτικό και προωθητικό, προτρέποντας τους αναγνώστες να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια για τις οδοντιατρικές παθήσεις τους.

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου Dentologia περιλάμβανε επίσης ένα ευρετήριο 300 συνιστώμενων οδοντιάτρων σε όλη τη χώρα. Όσο αντισυμβατική κι αν ήταν αυτή η έκδοση είχε κάποιο βαθμό εμπορικής βιωσιμότητας. Στην πραγματικότητα, ανατυπώθηκε πέντε φορές περισσότερο απ’ότι τα περισσότερα βιβλία, και σίγουρα περισσότερο απ’ότι τα περισσότερα βιβλία της ποίησης.

Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία της Dentologia, o Brown παντρεύτηκε. Δεν είναι γνωστό το αν η σύζυγός του απολάμβανε την ποίησή του, αν και του έκανε 8 παιδιά, ένα από τα οποία έγινε οδοντίατρος. Ο Brown δημοσίευσε περισσότερα ποιήματα, μερικές φορές χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Mynalos (αναγραμματισμός του ονόματός του Solyman). Μερικά από αυτά τα ποιήματα είχαν ως θέμα την οδοντιατρική, αν και κανένα δεν ήταν τόσο φιλόδοξο όσο το κύριο έργο του. Έγραψε επίσης και πιο πρακτικά έργα, όπως μία διατριβή σχετικά με τη Μηχανική Οδοντιατρική.

Εκτός από τις περιστασιακές λογοτεχνικές συνθέσεις του, ο Brown πέρασε τα επόμενα χρόνια του ασκώντας το επάγγελμα της Οδοντιατρικής και κηρύσσοντας σε εκκλησίες του Σβεντενμποργκιανισμού. Πέθανε σε ηλικία 85 ετών στις 13 Φεβρουαρίου του 1876.

Έχοντας βοηθήσει την οδοντιατρική κοινωνία με τις καινοτομίες του, ο Brown επηρέασε την Αμερικάνικη Οδοντιατρική. Υπάρχει, ωστόσο, διαμάχη γύρω από την λογοτεχνική κληρονομιά του. Ευνοϊκά αναγνωρισμένο στην εποχή του, το έργο του έχει ελεγχθεί διεξοδικά στις πιο πρόσφατες εποχές. Η Dentologia συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία με της Πολύ Κακής Ποίησης, και το προφίλ του Brown στο βιβλίο με τους χειρότερους συγγραφείς του κόσμου, το οποίο περιγράφει τους στίχους του ως “το ποιητικό ισοδύναμο της απονεύρωσης χωρίς νάρκωση.”

Ότι κι αν αισθάνονται οι άνθρωποι για την αισθητική αξία του έργου, η Dentologia είναι μοναδικό κομμάτι της λογοτεχνίας. Δεν είναι, με βάση οποιοδήποτε πρότυπο, μέτρια και το ίδιο ισχύει για τον Brown.

Σε αυτό το σημείο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αρκετά σκοτεινός χαρακτήρας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα βιβλίο γράφτηκε για αυτόν το 1961, αλλά είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο κομμάτι της λογοτεχνίας. Κατά τη διάρκεια συγγραφής του συγκεκριμένου άρθρου, δεν υπάρχει κριτική ή σειρά πωλήσεων στο Amazon.com. Επίσης, αντίτυπα δεν είναι καν διαθέσιμα προς πώληση. Ευτυχώς όμως το έργο του Dentologia είναι διαθέσιμο μέσω πολλών προμηθευτών.

Πηγή: http://www.dentaltown.com/Dentaltown/Article.aspx?i=419&aid=5955