Τον τελευταίο χρόνο, δύο νέες μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί για την πρόληψη των βακτηριακών λοιμώξεων οι οποίες συμβαίνουν μετά τις διαδικασίες που αφορούν στα στοματικά εμφυτεύματα. Μία από τις προσεγγίσεις περιλαμβάνει μια πρόσφατα ανεπτυγμένη επίστρωση η οποία μπορεί να εφαρμοστεί στην επιφάνεια του εμφυτεύματος πριν την τοποθέτηση, ενώ η δεύτερη περιλαμβάνει την εξ ολοκλήρου κατασκευή του εμφυτεύματος με υλικά που είναι ανθεκτικά στα βακτήρια.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Fraunhofer (IFAM) στη Βρέμη της Γερμανίας, έχουν αναπτύξει μία νέα επίστρωση εμφυτεύματος που σκοτώνει τα γειτονικά παθογόνα μικρόβια. Η επίστρωση έχει πάχος 100 νανόμετρα και απελευθερώνει αντι-μικροβιακά ιόντα αργύρου που σκοτώνουν τα βακτήρια ενώ η ίδια η επίστρωση διαλύεται κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων. Εκτός του ότι είναι αντιμικροβιακή, το υλικό είναι πλήρως βιοσυμβατικό και αποστειρώσιμο.
Σε μελέτες σε ζώα, η ομάδα της IFAM διαπίστωσε ότι η επικάλυψη μείωσε σημαντικά την ανάπτυξη των βακτηρίων πάνω στα εμφυτεύματα κατά τη διάρκεια των πρώτων, πιο σημαντικών, σταδίων της τοποθέτησης (πρώτη μέρα). Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, τα επικαλυμμένα εμφυτεύματα ελέγχθηκαν προσεκτικά με το να βιδωθούν στη θέση τους με τη χρήση μέσων τυπικών στα σύγχρονα οδοντιατρεία.
Δυστυχώς, μια πλήρως προληπτική δράση δεν επιτεύχθη, και κάποια βακτήρια επιβίωσαν πάνω στα εμφυτεύματα-αν και σε σημαντικά μικρότερο βαθμό. Ωστόσο, οι επιστήμονες σημείωσαν ότι σε πειράματα σε ζώα συνήθως γίνεται χρήση βακτηρίων υψηλού-εμβολιασμού, τα οποία μπορεί να καταβάλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ζώου και να κάλυψαν την επίδραση της τεχνολογίας.
Η δεύτερη μελέτη με επίκεντρο την τεχνολογία αντιμικροβιακών εμφυτευμάτων συμπεριέλαβε την έρευνα μιας ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Groningen, στην Ολλανδία, η οποία ανέπτυξε μια μέθοδο για να εκτυπώνονται σε 3D οι θήκες και οι οδοντοστοιχίες που είναι εγγενώς αντιμικροβιακές. Η ομάδα επικεντρώθηκε σε μεθόδους για τη δημιουργία ρητινών που σκοτώνουν τα βακτήρια μέσω επαφής, αλλά οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για 3D εκτύπωση. Για την παραγωγή ρητίνης χρησιμοποίησαν πολυμερισμό – συγχώνευση συγκεκριμένων μορίων με άλλα. Σε αυτήν την περίπτωση, συγχώνευσαν αντιμικροβιακά μόρια με μόρια 3D εκτυπώσιμης ρητίνης.
Μόλις παραχθούν, οι 3D εκτυπώσιμες οδοντοστοιχίες, στεφάνες και νάρθηκες βρέθηκε ότι σκοτώνουν τα βακτήρια με την επαφή. Παρουσίασαν ιδιότητες που ήταν σχεδόν ταυτόσημες με τα συμβατικά παρασκευασμένα δείγματα ρητίνης. Ανεπιθύμητη ζημιά στα τοπικά βακτήρια του στόματος ήταν μια ανησυχία, αλλά η μελέτη διαπίστωσε ότι οι αντιμικροβιακές ιδιότητες της ρητίνης προκλήθηκαν από την επαφή, παρά από μια γενική απελευθέρωση των ενώσεων της στη στοματική κοιλότητα. Οι επιστήμονες σήμερα έχουν ένα λειτουργικό μοντέλο και το προετοιμάζουν για μελλοντικές δοκιμές σε κλινικό περιβάλλον. Προβλέπουν επίσης μη-ιατρικές χρήσης για τη ρητίνη, συμπεριλαμβανομένης της συσκευασίας τροφίμων, τον καθαρισμό νερού, και τα παιχνίδια για παιδιά.
Βιολογική αποτυχία των εμφυτευμάτων συμβαίνει συνήθως κατά τους πρώτους μήνες της τοποθέτησης, συνήθως εξαιτίας απώλειας οστού. Ωστόσο, επιπλοκές όπως απώλεια οστού συνήθως προκύπτουν λόγω της φλεγμονής των ιστών, η πιο κοινή αιτία των οποίων είναι η βακτηριακή λοίμωξη. Σε αυτά τα δύο ερευνητικά έργα έχουν περιγραφεί καινοτόμες προσεγγίσεις για την κατασκευή εμφυτευμάτων λιγότερο επιρρεπή σε βλάβες από γειτονικά βακτήρια.