Τα περισσότερα παιδιά συνδέονται με την αυξημένη πιθανότητα απώλειας δοντιών των μαμάδων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ευρωπαϊκής μελέτης “Gain a child, lose a tooth? Using natural experiments to distinguish between fact and fiction“, η οποία δημοσιεύεται στην επιστημονική εφημερίδα Journal of Epidemiology & Community Health.
Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων στην έρευνα ήταν τα 67 έτη, οι οποίοι ανέφεραν ότι είχαν χάσει κατά μέσο όρο 10 δόντια. Όπως ήταν αναμενόμενο, η απώλεια δοντιών αυξανόταν με την ηλικία, απώλεια που έφτανε κοντά στα 7 δόντια για τις γυναίκες ηλικίας 50-60 ετών και μέχρι και 19 λιγότερα δόντια για τους άνδρες ηλικίας 80 ετών και άνω. Το υψηλό μορφωτικό επίπεδο σχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο απώλειας δοντιών στις γυναίκες.
Οι ερευνητές εξέτασαν κατά πόσο η απόκτηση διδύμων ή τριδύμων είχε επίπτωση στην απώλεια δοντιών, συγκριτικά με τις μονές κυήσεις, ενώ έλαβαν υπ’ όψιν τους και το φύλο των δύο πρώτων απογόνων, βασιζόμενοι στην υπόθεση ότι αν τα δύο πρώτα παιδιά είχαν το ίδιο φύλο, ίσως οι γονείς αποφάσιζαν να αποκτήσουν και τρίτο παιδί διαφορετικού φύλου.
Χρησιμοποιώντας μια εξειδικευμένη στατιστική μέθοδο διαπίστωσαν ότι η απόκτηση τρίτου παιδιού είχε καθοριστική επίδραση στην στοματική υγεία της μητέρας, όχι όμως του πατέρα.
Λαμβάνοντας υπόψιν τα αποτελέσματα της έρευνας, η ανάγκη για επιπλέον προώθηση της στοματικής υγιεινής, της φιλικής προς τα δόντια διατροφής, καθώς και της προληπτικής οδοντιατρικής φροντίδας, ειδικά στις εγκύους και στις μητέρες είναι μεγάλη, σημείωσαν οι ερευνητές.

Η εξαγωγή των φρονιμιτών είναι μια από τις πιο συνηθισμένες επεμβάσεις στην οδοντιατρική, για την οποία όμως ακόμα και σήμερα αρκετοί από εμάς διστάζουμε να την κάνουμε. Γι΄αυτό και συγκεντρώσαμε μια σειρά χρήσιμων απαντήσεων που θα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε το θέμα με την προσοχή που χρειάζεται.

Τι είναι οι φρονιμίτες;

Είναι τα μεγάλα δόντια που αναπτύσσονται στο πίσω μέρος του στόματος. Οι φρονιμίτες των περισσότερων ανθρώπων ανατέλλουν στο διάστημα ηλικίας μεταξύ 17 και 25 ετών. Σε κάποιους ανθρώπους όμως μπορεί και να μην εμφανιστούν ποτέ. Επιστημονικά, λέγονται και σωφρονιστήρες- λόγω του ότι εμφανίζονται περίπου στο τέλος της εφηβείας- αλλά και τρίτοι γομφίοι.

Πότε δεν χρειάζεται να τους αφαιρέσουμε;

Εάν σαν δόντι διατηρεί απόλυτα την υγεία του, δεν προκαλεί πρόβλημα στα πλαϊνά δόντια, έχει εμφανιστεί σωστά και έχει ανατείλει ολοκληρωμένα, δεν επηρεάζει τη σωστή λειτουργία της επάνω οδοντοστοιχίας και φυσικά μπορούμε να τον βουρτσίζουμε σωστά διατηρώντας τον σε καλή κατάσταση, Το συνηθέστερο πρόβλημα είναι ότι ο χώρος που έχουν στη διάθεσή τους αυτά τα δόντια στην στοματική κοιλότητα είναι περιορισμένος και ανατέλλουν στραβά τραυματίζοντας τα ούλα ή ανατέλλουν μόνο μερικά.

Πότε είναι επιβεβλημένο να κάνουμε εξαγωγή;

Επειδή στην πραγματικότητα τα δόντια αυτά δεν έχουν συμμετοχή στις λειτουργίες των οδοντοστοιχιών μας, καλό είναι να προχωράμε στην εξαγωγή τους όταν:

• Έχουν εμφανιστεί μερικά, και επειδή δεν μπορούν να καθαριστούν σωστά με το βούρτσισμα, επιτρέπουν τη συσσώρευση βακτηρίων σε αυτά τα σημεία.
• Έχουν φυτρώσει κοντά σε νεύρο
• Προκαλούν έντονο πόνο
• Παρατηρούνται επαναλαμβανόμενα κρούσματα λοίμωξης του μαλακού ιστού στην περιοχή τους
• Έχει δημιουργηθεί κύστη στην περιοχή τους 
• Προκαλούν βλάβες στα διπλανά δόντια

Πόσος χρόνος απαιτείται για την ανάρρωση μετά την εξαγωγή;

Η ανάρρωση μετά την επέμβαση γίνεται σταδιακά και η βελτίωση είναι καθημερινή. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν και ράμματα στην περιοχή τους, τα οποία ο οδοντίατρος τα αφαιρεί μετά από 1 εβδομάδα. Η διαδικασία επούλωσης είναι: 

• 1 ημέρα: Θα σχηματιστούν θρόμβοι αίματος.
• 2 έως 3 ημέρες: Το πρήξιμο του στόματος και των μάγουλων υποχωρεί
• 7 ημέρες: Αφαιρούνται τα πιθανά ράμματα
• 7 έως 10 ημέρες: Η δυσκαμψία του σαγονιού αποκαθίσταται και ο πόνος μειώνεται.
• 2 εβδομάδες: Οι όποιες μελανιές στο πρόσωπο εξαφανίζονται.

Εδώ όμως θα πρέπει να σημειώσουμε πως κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ο χρόνος αποκατάστασης μπορεί να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Φυσικά, εάν το σημείο της επέμβασης μολυνθεί, η διαδικασία ανάρρωσης μπορεί να καθυστερήσει.

Υπάρχουν τρόποι για να επιταχύνουμε την ανάρρωση; Είναι σημαντικό να μην επηρεαστούν οι θρόμβοι που θα δημιουργούν κατά την εξαγωγή, ειδικά το πρώτο 24ωρο. Γι’ αυτό καλό θα είναι για αυτό το χρονικό διάστημα, να αποφευχθούν: 

• Το βούρτσισμα στο σημείο εξαγωγής
• Οι πλύσεις με στοματικό διάλυμα 
• Τα ζεστά ροφήματα
• Τα σκληρά φαγητά
• Το κάπνισμα και το αλκοόλ 

Η καλή στοματική υγιεινή μπορεί να βοηθήσει στην ανάρρωση μετά από οξεία καρδιαγγειακά επεισόδια όπως η καρδιακή προσβολή και η αορτική ανατομή, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας (ESC), η οποία αναφέρει μια πρόσφατη μελέτη σε ποντίκια που διαπίστωσε ότι τα βακτήρια που προκαλούν την ασθένεια των ούλων μειώνουν επίσης την επούλωση των αιμοφόρων αγγείων.

Η καλή στοματική υγιεινή βελτιώνει την ανάρρωση μετά από καρδιακή προσβολή!

Η ESC σημειώνει ότι η έρευνα για την πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, οι οποίες παραμένουν η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως παρά τη βελτίωση της θεραπείας, επικεντρώθηκε σε συμβατικούς παράγοντες κινδύνου όπως η υπέρταση, ο διαβήτης και η υψηλή χοληστερόλη. Η στοματική υγεία, η οποία είναι συχνά κακή σε άτομα που εμφανίζουν κι άλλους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά επεισόδια, έχει παραμεληθεί.
Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η ασθένεια των ούλων αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και οδηγεί σε ακόμα χειρότερα αποτελέσματα τους ασθενείς με αθηροσκλήρωση, λέει η ESC.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι τα περιοδοντικά βακτήρια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των ούλων που αιμορραγούν. Τα βακτήρια στη συνέχεια προσκολλώνται στις αθηροσκληρωτικές βλάβες, οι οποίες περιέχουν βακτηριακό «φαγητό» όπως πρωτεΐνες παρεμποδίζοντας την επούλωση των βλαβών.
“Η έρευνά μας δείχνει ότι τα βακτήρια που προκαλούν την ασθένεια των ούλων εμποδίζουν την επούλωση και την ανάρρωση των αρτηριών. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε ένα ένζυμο που παράγεται από τα βακτήρια που εμποδίζουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος οργανισμού να αποκαταστήσουν τις αρτηρίες “, δήλωσε η Sandrine Delbosc,PhD, συγγραφέας της μελέτης και βοηθός ερευνήτρια στο Inserm Laboratory for Vascular Translational Science στο Παρίσι.
Η Delbosc σημείωσε ότι τα ευρήματα πρέπει να επιβεβαιωθούν στους ασθενείς. Η ερευνητική της ομάδα σχεδιάζει μια μελέτη για να εξετάσει αν η χρήση μη χειρουργικών και, εάν είναι απαραίτητο, χειρουργικών περιοδοντικών θεραπειών για να σταματήσει η είσοδος των περιοδοντικών βακτηριδίων στην κυκλοφορία του αίματος των ασθενών με καρδιαγγειακή νόσο θα βελτιώσει τα αποτελέσματα.
Η έρευνα έχει τίτλο “Porphyromonas gingivalis bacteremia impairs arterial healing process in an experimental model of dissecting aneurysm“.