10 αλήθειες για την ασθένεια των ούλων που θ'αλλάξουν τη ζωή σας!

1. Η ασθένεια των ούλων είναι σιωπηλή.

Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχετε ασθενεία των ούλων αλλά να μην το ξέρετε. Λιγότερο από το 60% των ανθρώπων με ασθένεια των ούλων γνωρίζουν ότι έχουν, επειδή τα πρώτα συμπτώματα είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτά. Γι 'αυτό ονομάζεται «σιωπηλή» ασθένεια.

2. Η ασθένεια των ούλων δεν αφορά μόνο τους ηλικιωμένους ανθρώπους.

Μια κοινή αλλά λανθασμένη πεποίηση είναι ότι η ασθένεια των ούλων πλήττει μόνο τον ηλικιωμένο πληθυσμό. Η αλήθεια είναι ότι ο οποιοσδήποτε – ακόμα και τα παιδιά – μπορεί να εμφανίσει ασθένεια των ούλων. Γι 'αυτό είναι τόσο σημαντικό για τους ανθρώπους όλων των ηλικιών να πηγαίνουν στον οδοντίατρο κάθε έξι μήνες ώστε να είναι βέβαιο ότι η στοματική τους υγεία είναι η καλύτερη δυνατή.

3. Η αιμορραγία δεν είναι φυσιολογική

Μπορεί να πιστεύετε ότι λίγο αίμα μετά το βούρτσισμα και το οδοντικό νήμα είναι φυσιολογικό, αλλά δεν είναι. Τα ούλα σας δεν πρέπει να αιμορραγούν – τελεία.

4. Η χρόνια κακοσμία του στόματος είναι σημάδι ασθένειας των ούλων

Αν παρατηρήσετε κακοσμία στην αναπνοή σας σε επαναλαμβανόμενη βάση, ακόμα κι αν βουρτσίζετε κανονικά, μπορεί να υποδηλώνει ότι έχετε ασθένεια των ούλων.

5. Η ασθένεια των ούλων συνδέεται και με άλλες σοβαρές ασθένειες

Η ασθενεία των ούλων συνδέεται με άλλες σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, Αλτσχάιμερ, διαβήτη και πολλά άλλα. Η γνώση της σχέσης ανάμεσα στην ασθενεία των ούλων και τις άλλες ασθένειες, καθώς και τη σημασία της στοματικής υγείας, είναι το κλειδί για να ορίσετε τις συνήθειες του τρόπου ζωής σας για να βελτιώσετε τη γενική σας υγεία.

6. Η ασθένεια των ούλων είναι μεταδοτική

Η ασθένεια των ούλων μπορεί να μεταδοθεί ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας μέσω απλών καθημερινών συνηθειών όπως είναι η χρήση των ιδίων μαχαιροπήρουνων.

7. Η ασθένεια των ούλων μπορεί να είναι κληρονομική

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Περιοδοντολογίας, η έρευνα έχει δείξει ότι η γενετική μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία ενός ατόμου στην ασθενεία των ούλων.

8. Μπορείτε να αποκαταστήσετε το οστό που έχει χαθεί από την ασθένεια των ούλων

Με τις εφαρμογές λέιζερ είναι εφικτό να αναγεννηθούν οστά και ιστοί που έχουν χαθεί από ασθένεια των ούλων.

9. Τα οδοντικά εμφυτεύματα δεν μπορούν να εμφανίσουν ασθένεια των ούλων

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 3-20% των εμφυτευμάτων αποτυγχάνει λόγω μόλυνσης ή ασθένειας της περιεμφυτευματικής περιοχής. Τα ίδια τα εμφυτεύματα δεν μπορούν να νοσήσουν, αλλά ο ίδιος γύρω από τα εμφυτεύματα μπορεί να μολυνθεί.

10. Η απώλεια δοντιών συντομεύει τη διάρκεια της ζωής σας

Οι έρευνες δείχνουν ότι όσα περισσότερα δόντια έχει χάσει κανείς, τόσο το προσδόκιμο ζωής του μειώνεται. Η μελέτη έδειξε ότι όσοι είχαν 20 ή περισσότερα φυσικά δόντια στην ηλικία των 70 ετών είχαν σημαντικά υψηλότερο προσδόκιμο ζωής σε σχέση με όσους είχαν λιγότερα. Άλλος ένας λόγος για να κρατήσετε τα φυσικά σας δόντια όσο το δυνατόν περισσότερο!

Οι άνθρωποι που πάσχουν από ασθένεια των ούλων (περιοδοντίτιδα) έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα υψηλής αρτηριακής πίεσης (υπέρταση), σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cardiovascular Research, ένα περιοδικό της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας (ESC).

Η υψηλή αρτηριακή πίεση επηρεάζει το 30-45% των ενηλίκων και αποτελεί την κύρια αιτία πρόωρου θανάτου, ενώ η περιοδοντίτιδα επηρεάζει περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η υπέρταση είναι η κύρια αιτία καρδιαγγειακής νόσου, η οποία μπορεί να προληφθεί και η περιοδοντίτιδα έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η μελέτη αυτή συγκέντρωσε τα καλύτερα διαθέσιμα στοιχεία για να εξετάσει τις πιθανότητες υψηλής αρτηριακής πίεσης σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή περιοδοντίτιδα. Συνολικά, 81 μελέτες από 26 χώρες περιλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση.

Η μέτρια έως σοβαρή περιοδοντίτιδα συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για υπέρταση κατά 22%, ενώ η σοβαρή περιοδοντίτιδα συνδέθηκε με έως και 49% υψηλότερες πιθανότητες υπέρτασης. Η επικεφαλής συγγραφέας Δρ Eva Munoz Aguilera του UCL Eastman Dental Institute δήλωσε: «Παρατηρήσαμε μια γραμμική σχέση μεταξύ του κινδύνου αύξησης της αρτηριακής πίεσης και της σοβαρότητας της ασθένειας των ούλων».

Μόνο 5 από τις 12 παρεμβατικές μελέτες που περιλαμβάνονται στην ανασκόπηση έδειξαν μείωση της αρτηριακής πίεσης μετά από θεραπεία της περιοδοντίτιδας.

Όσον αφορά στους πιθανούς λόγους για τη σύνδεση μεταξύ των δύο νόσων, η ασθένεια των ούλων και τα βακτήρια του στόματος είναι γνωστό ότι, οδηγούν σε φλεγμονή σε όλο το σώμα, η οποία επηρεάζει τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων. Η γενετική προδιάθεση θα μπορούσε επίσης να διαδραματίσει κάποιο ρόλο, μαζί με τους συνηθισμένους παράγοντες κινδύνου, όπως είναι το κάπνισμα και η παχυσαρκία.

Η εξαγωγή των φρονιμιτών είναι μια από τις πιο συνηθισμένες επεμβάσεις στην οδοντιατρική, για την οποία όμως ακόμα και σήμερα αρκετοί από εμάς διστάζουμε να την κάνουμε. Γι΄αυτό και συγκεντρώσαμε μια σειρά χρήσιμων απαντήσεων που θα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε το θέμα με την προσοχή που χρειάζεται.

Τι είναι οι φρονιμίτες;

Είναι τα μεγάλα δόντια που αναπτύσσονται στο πίσω μέρος του στόματος. Οι φρονιμίτες των περισσότερων ανθρώπων ανατέλλουν στο διάστημα ηλικίας μεταξύ 17 και 25 ετών. Σε κάποιους ανθρώπους όμως μπορεί και να μην εμφανιστούν ποτέ. Επιστημονικά, λέγονται και σωφρονιστήρες- λόγω του ότι εμφανίζονται περίπου στο τέλος της εφηβείας- αλλά και τρίτοι γομφίοι.

Πότε δεν χρειάζεται να τους αφαιρέσουμε;

Εάν σαν δόντι διατηρεί απόλυτα την υγεία του, δεν προκαλεί πρόβλημα στα πλαϊνά δόντια, έχει εμφανιστεί σωστά και έχει ανατείλει ολοκληρωμένα, δεν επηρεάζει τη σωστή λειτουργία της επάνω οδοντοστοιχίας και φυσικά μπορούμε να τον βουρτσίζουμε σωστά διατηρώντας τον σε καλή κατάσταση, Το συνηθέστερο πρόβλημα είναι ότι ο χώρος που έχουν στη διάθεσή τους αυτά τα δόντια στην στοματική κοιλότητα είναι περιορισμένος και ανατέλλουν στραβά τραυματίζοντας τα ούλα ή ανατέλλουν μόνο μερικά.

Πότε είναι επιβεβλημένο να κάνουμε εξαγωγή;

Επειδή στην πραγματικότητα τα δόντια αυτά δεν έχουν συμμετοχή στις λειτουργίες των οδοντοστοιχιών μας, καλό είναι να προχωράμε στην εξαγωγή τους όταν:

• Έχουν εμφανιστεί μερικά, και επειδή δεν μπορούν να καθαριστούν σωστά με το βούρτσισμα, επιτρέπουν τη συσσώρευση βακτηρίων σε αυτά τα σημεία.
• Έχουν φυτρώσει κοντά σε νεύρο
• Προκαλούν έντονο πόνο
• Παρατηρούνται επαναλαμβανόμενα κρούσματα λοίμωξης του μαλακού ιστού στην περιοχή τους
• Έχει δημιουργηθεί κύστη στην περιοχή τους 
• Προκαλούν βλάβες στα διπλανά δόντια

Πόσος χρόνος απαιτείται για την ανάρρωση μετά την εξαγωγή;

Η ανάρρωση μετά την επέμβαση γίνεται σταδιακά και η βελτίωση είναι καθημερινή. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν και ράμματα στην περιοχή τους, τα οποία ο οδοντίατρος τα αφαιρεί μετά από 1 εβδομάδα. Η διαδικασία επούλωσης είναι: 

• 1 ημέρα: Θα σχηματιστούν θρόμβοι αίματος.
• 2 έως 3 ημέρες: Το πρήξιμο του στόματος και των μάγουλων υποχωρεί
• 7 ημέρες: Αφαιρούνται τα πιθανά ράμματα
• 7 έως 10 ημέρες: Η δυσκαμψία του σαγονιού αποκαθίσταται και ο πόνος μειώνεται.
• 2 εβδομάδες: Οι όποιες μελανιές στο πρόσωπο εξαφανίζονται.

Εδώ όμως θα πρέπει να σημειώσουμε πως κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ο χρόνος αποκατάστασης μπορεί να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Φυσικά, εάν το σημείο της επέμβασης μολυνθεί, η διαδικασία ανάρρωσης μπορεί να καθυστερήσει.

Υπάρχουν τρόποι για να επιταχύνουμε την ανάρρωση; Είναι σημαντικό να μην επηρεαστούν οι θρόμβοι που θα δημιουργούν κατά την εξαγωγή, ειδικά το πρώτο 24ωρο. Γι’ αυτό καλό θα είναι για αυτό το χρονικό διάστημα, να αποφευχθούν: 

• Το βούρτσισμα στο σημείο εξαγωγής
• Οι πλύσεις με στοματικό διάλυμα 
• Τα ζεστά ροφήματα
• Τα σκληρά φαγητά
• Το κάπνισμα και το αλκοόλ