Ο οδοντιατρικός φόβος αναφέρεται από έναν στους δύο ενήλικες, ενώ ένα ποσοστό 5% αντιμετωπίζει οδοντιατρική φοβία που είναι μια ελαφρώς πιο έντονη κατάσταση. Οδοντιατρικό φόβο αντιμετωπίζουν και τα παιδιά, τα οποία όμως επηρεάζονται πολύ από το άμεσο οικογενειακό τους περιβάλλον, που σημαίνει ότι αν κάποιος γονιός φοβάται πολύ και το εκφράζει μπροστά στο παιδί, είναι πάρα πολύ πιθανό να το εκφράσει και το παιδί.
Η βασική αιτία είναι ψυχολογική γιατί είναι μια κατάσταση όπου ο άνθρωπος την ώρα των οδοντιατρικών εργασιών δεν έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Το αίσθημα του φόβο ενισχύεται όταν έχει αντιμετωπίσει μια δυσάρεστη εμπειρία σε οδοντίατρο, είτε από άποψη συμπεριφοράς του οδοντιάτρου είτε από άποψη πόνου.
Μια πρώτη προσπάθεια αντιμετώπισης του οδοντιατρικού φόβου είναι να επικοινωνήσει ο ασθενής τον φόβο του στον οδοντίατρο πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε οδοντιατρική εργασία. Θα πρέπει να του εξηγήσει τι και γιατί φοβάται. Ο οδοντίατρος πρέπει να είναι γνώστης αυτής της κατάστασης εκ των προτέρων για να αντιμετωπίσει ανάλογα τον ασθενή. Όχι γιατί ο ασθενής έχει κάποιου είδους αναπηρία φυσικά, αλλά γιατί χρειάζεται μια επαφή που πιθανόν να μην είχε προηγουμένως ώστε να νιώσει άνετα με την οδοντιατρική φροντίδα.
Ο οδοντίατρος από την άλλη, θα πρέπει πρώτα από όλα, και σε κάθε νέο ασθενή, να λαμβάνει πλήρες ιστορικό και μέσω των ερωτήσεων να μπορεί να ανιχνεύσει και ο ίδιος πιθανό οδοντιατρικό φόβο, καθώς ο ασθενής μπορεί να ντρέπεται να το εκφράσει.
Υπάρχει σχετική εκπαίδευση για τους οδοντιάτρους, όπου αφού έχουν εντοπίσει τον φόβο και τις ρίζες του προσεγγίζουν κατάλληλα τον ασθενή ώστε να νιώσει άνετα και εμπιστοσύνη. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος που ακολουθούν οι οδοντίατροι είναι η λεγόμενη “εξηγώ-δείχνω-κάνω” (tell-show-do), όπου ο οδοντίατρος εξηγεί ακριβώς την οδοντιατρική εργασία/θεραπεία που θα ακολουθήσει, θα δείξει πώς και με τι θα γίνει αυτό και τέλος γίνεται πράξη ότι ειπώθηκε. Καθ’ όλη την διάρκεια της επίσκεψης ο οδοντίατρος πρέπει να επικοινωνεί με τον ασθενή και να σιγουρεύεται αν ο ασθενής είναι άνετα, αν χρειάζεται κάτι ή αν θέλει ένα μικρό διάλειμμα για να “ανασυγκροτηθεί” (κάτι που βοηθάει εξαιρετικά τον ασθενή που φοβάται).
Για τις περιπτώσει που ο φόβος έχει μετατραπεί σε φοβία, πιθανόν να χρειάζεται μια επιπλέον ψυχολογική αντιμετώπιση. Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι ο οδοντιατρικός φόβος και συγκεκριμένα η ναυτία που προκαλείται αντιμετωπίζεται και εναλλακτικά, με βελονισμό.
Διαβάστε περισσότερα εδώ και εδώ.
Ωρες λειτουργίας:
Δευτ. – Πέμ.: 9:30πμ – 3:00μμ
Δευτ. & Τετ.: 6:00μμ – 9:00μμ