Το βασικό συστατικό που πρέπει να περιέχει η οδοντόκρεμα είναι το φθόριο. Όμως κακά τα ψέμματα η οδοντόκρεμα είναι ένα χημικό σκεύασμα και εμπεριέχονται και άλλα συστατικά. Ποια είναι αυτά που μπορούν να θεωρηθούν επικίνδυνα για την υγεία μας;

Ο Δρ Toby Talbot, ειδικός στην Επανορθωτική Οδοντιατρική και μέλος του Royal College of Surgeons με 35ετή εμπειρία, εξηγεί ποια είναι τα συστατικά που πρέπει να προσέχουμε στις ετικέτες των προϊόντων αυτών.

– Συστατικό που ευθύνεται για στοματικά έλκη

Το λαυριλοσουλφονικό ή λαουρυλοθειικό νάτριο (SLS) βρίσκεται σε δεκάδες οδοντόκρεμες (85% των συνολικών προϊόντων που κυκλοφορούν στην αγορά) και χρησιμοποιείται ώστε η οδοντόκρεμα να είναι παχύρρευστη και να απλώνεται εύκολα. Ωστόσο, το συστατικό αυτό διανοίγει τα κενά μεταξύ των βλεννωδών κυττάρων της στοματικής κοιλότητας, με αποτέλεσμα να εισχωρούν στον οργανισμό τοξίνες και καρκινογόνες ουσίες που λαμβάνουμε από το περιβάλλον μας.

– Συστατικό που συνδέεται με την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων

Πριν από ένα περίπου χρόνο, μεγάλη εταιρία παραγωγής προϊόντων στοματικής φροντίδας απομάκρυνε από την αμερικανική αγορά οδοντόκρεμες που περιέχουν τρικλοζάνη, συστατικό που θεωρείται ότι προλαμβάνει τις παθήσεις των ούλων. Αν και η εταιρία υποστήριξε ότι η τρικλοζάνη είναι ασφαλής προς χρήση σε μικρές ποσότητες, επακόλουθες έρευνες κατέδειξαν ότι η οδοντόκρεμα είναι αποτελεσματικό μέσο για να εισχωρήσει το πιθανώς επικίνδυνο χημικό στο σώμα.

– Λευκαντικές ουσίες που φθείρουν τα ούλα

Τα υπεροξείδια χρησιμοποιούνται ευρέως ως λευκαντικό μέσο για τα δόντια, έχουν όμως τοξική και ερεθιστική δράση για τους μαλακούς ιστούς του σώματος. Έτσι, φθείρουν τις βλεννώδεις μεμβράνες της στοματικής κοιλότητας και μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στα επιφανειακά κύτταρα των ούλων.

Πηγή : candianews.gr

Τα σπασμένα, αποχρωματισμένα ή τερηδονισμένα δόντια μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην αυτοεκτίμησή όσο και στη γενική σας υγεία. Εάν μείνουν χωρίς θεραπεία, αυτά τα μικρά οδοντικά θέματα μπορούν γρήγορα να κλιμακωθούν σε σοβαρά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας δοντιών και της βλάβης των νεύρων.

Ανθρώπινα Δόντια: Μια εκπληκτική εξέλιξη!
Ένα μη υγιές στόμα, ειδικά εάν υπάρχει ασθένεια των ούλων, μπορεί ακόμη και να αυξήσει τον κίνδυνο σοβαρών προβλημάτων υγείας όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο, η καρδιακή νόσος, ο διαβήτης και ο πρόωρος τοκετός. Γι ‘αυτούς τους λόγους, συνιστάται ιδιαίτερα η επίσκεψη στον οδοντίατρό σας, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.

Σε μόλις 30 χρόνια η οδοντιατρική έχει αλλάξει τελείως. Δεν έχουν αλλάξει μόνο τα προϊόντα, οι υπηρεσίες και ο εξοπλισμός, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο παρέχεται η οδοντιατρική περίθαλψη.

Υπήρξε μια ριζική μεταστροφή από την θεραπεία στην πρόληψη, με την τρέχουσα οδοντιατρική να στοχεύει στην πρόληψη των προβλημάτων και των ασθενειών των δοντιών προτού εμφανιστούν, αντί να τα θεραπεύσει αργότερα. Για να γίνει κατανοητή η μετατόπιση στην οδοντιατρική βιομηχανία, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς άλλαξε το ανθρώπινο σώμα με τα χρόνια, με ιδιαίτερη έμφαση στο ανθρώπινο στόμα.

Τα δόντια και η εξέλιξη του ανθρώπου
Τα ανθρώπινα δόντια έχουν αλλάξει σημαντικά τόσο όσον αφορά στη λειτουργία όσο και στην εμφάνιση τους προκειμένου να φθάσουν στην τρέχουσα μορφή που έχουν σήμερα. Κατά την εξέταση των δοντιών στα αρχαία χρόνια παρατηρήθηκαν ξεχωριστές αλλαγές. Τα απολιθώματα δοντιών τείνουν να παραμένουν εξαιρετικά καλά διατηρημένα, επιτρέποντας στους ερευνητές να έχουν μια σαφή εικόνα των οδοντικών δομών μέσα στους αιώνες.

Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν μικρότερες γνάθους και δόντια σε σύγκριση με εκείνους που ζούσαν πριν από 25.000 χρόνια. Ειδικά, οι κυνόδοντες ήταν πολύ μεγαλύτεροι από ότι είναι τώρα. Μια άλλη αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ των δοντιών του παρελθόντος και των δοντιών του σήμερα είναι τα μοτίβα τερηδόνας.

Τα δόντια που βρέθηκαν από τους αρχαιολόγους πολύ συχνά εμφανίζουν πολύ βαθιά τερηδόνα, που πολλές φορές φτάνει ως τις ρίζες.

Η Προέλευση της Οδοντικής Νόσου
Εξετάζοντας την εξέλιξη των ανθρώπινων δοντιών, οι ερευνητές εξέτασαν επίσης την προέλευση της οδοντικής νόσου μελετώντας τα ίχνη DNA που συλλέχθηκαν από τα απολιθώματα των δοντιών.

Παρουσιάστηκε μια μεγάλη αλλαγή στο βακτηριακό DNA, η οποία θεωρείται ότι εν μέρει οφείλεται στην ανάπτυξη της αγροτικής καλλιέργειας, η οποία οδήγησε σε καλύτερη επεξεργασία της τροφής από ό, τι συνέβαινε κατά την περίοδο του κυνηγιού. Με την αυξημένη κατανάλωση κριθαριού και σιταριού η ασθένεια των ούλων όπως και η τερηδόνα των δοντιών παρουσίασαν άνοδο λόγω της αυξημένης επιθυμίας για ζάχαρη.

Τι γίνεται με τους φρονιμίτες;
Οι ανθρώπινοι φρονιμίτες υπέστησαν, επίσης, ουσιαστικές αλλαγές με την πάροδο του χρόνου. Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αρκετό χώρο στις γνάθους για να φιλοξενήσουν τους 4 φρονιμίτες που συνήθως ανατέλλουν κατά τη διάρκεια της πρώιμης ενηλικίωσης, προκαλώντας, σε πολλές περιπτώσεις, δυσφορία στο στόμα.

Υπάρχουν πολλές υποθέσεις για αυτήν την έλλειψη χώρου, όπως οι αλλαγές των συνθηκών διαβίωσης και διατροφής. Πιστεύεται ότι οι πρώτοι άνθρωποι χρειάζονταν τους φρονιμίτες για τη διατροφή τους, η οποία αποτελούνταν κυρίως από χοντρό κρέας, ρίζες και ξηρούς καρπούς.

Είτε είμαστε ευχαριστημένοι με την κατάσταση των δοντιών μας είτε όχι, η αλήθεια είναι ότι έχουμε την κληρονομιά της εξέλιξής μας στα στόματά μας.

Φροντίστε, λοιπόν, τα δόντια σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο γιατί το χαμόγελο που βλέπετε στον καθρέφτη αξίζει πολύ αυτήν την προσπάθεια.

Πηγή: http://www.dentalnews.com/

Ο καθηγητής Dr.Dr.Dr.Dr.h.c. Emeka Nkenke στη συνέντευξη που έδωσε στο DentalAlert στα πλαίσια του HAOMS 2019 εξηγεί τα πάντα για τα κοντά εμφυτεύματα.

Ο κύριος Emeka Nkenke εξηγεί ότι, παραδοσιακά στην εμφυτευματολογική οδοντιατρική, ένα εμφύτευμα θεωρείται κανονικό όταν έχει μήκος τουλάχιστον 10mm. Ωστόσο, πριν από δύο ή τρεις δεκαετίες, μερικά από τα εμφυτεύματα που τοποθετήθηκαν σε ασθενείς είχαν μήκος μόνο 6 ή 8mm. Σήμερα, το μήκος των λεγόμενων κοντών εμφυτευμάτων (short implants) έχει μειωθεί στα 4mm, γεγονός το οποίο έχει αποδειχθεί εξαιρετικά βολικό.

“Η τοποθέτηση εμφυτευμάτων σημαίνει επέμβαση, το οποίο με τη σειρά του σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει άγχος, πόνος και πιθανότατα οίδημα ή άλλες επιπλοκές κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης. Ως εκ τούτου, σε μια περισσότερο πολύπλοκη επέμβαση ο κίνδυνος να εμφανιστεί κάποιο από αυτά αυξάνεται. Οπότε, τα κοντά εμφυτεύματα, όταν υπάρχουν οι κατάλληλες ενδείξεις, είναι πολύ βοηθητικά γιατί μειώνουν τόσο αυτόν τον κίνδυνο όσο και το κόστος σε χρήματα και χρόνο,” τόνισε ο ίδιος.

Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει λιγότερη δυσφορία για τον ασθενή καθώς υπάρχουν περιπτώσεις που ο κλινικός γιατρός τοποθετεί ένα κοντό εμφύτευμα, προλαμβάνοντας έτσι την απώλεια οστού.

“Είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψιν μας ότι, όταν ένας ασθενής χάνει ένα δόντι δεν χάνεται μόνο το δόντι αλλά και το οστό που το περιβάλλει, με αποτέλεσμα την ελάττωση του ύψους και του πλάτους της γνάθου. Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις δεν γίνεται να τοποθετηθεί ένα κανονικό εμφύτευμα χωρίς πρώτα να ανακτηθεί ένα μέρος του οστού που έχει χαθεί,” είπε ο κύριος Nkenke.

Τέλος, τόνισε τη σημασία των ετήσιων συνεδρίων όπως το HAOMS, δηλώνοντας ότι το επιστημονικό πρόγραμμα HAOMS κάλυπτε εκτενώς όλους τους τομείς της Εμφυτευματολογίας και της Στοματικής Χειρουργικής.