Από τον καιρό που εφευρέθηκε η ορθοδοντική, πολλά παιδιά, αλλά και πολλοί έφηβοι και ενήλικες κατακλύστηκαν από φόβο και στενοχώρια όταν άκουσαν ότι πρέπει να φορέσουν σιδεράκια, είτε κεραμικά είτε μεταλλικά.

Έχει περάσει όμως πολύς καιρός από την πρώτη ορθοδοντική θεραπεία. Μετά τα κλασικά ασημένια σιδεράκια ήρθαν τα κεραμικά και τα γλωσσικά σιδεράκια.

Τώρα, είναι η σειρά του καινοτόμου συστήματος Invisalign το οποίο χρησιμοποιεί διάφανους νάρθηκες. Οι ειδικοί αυτοί νάρθηκες είναι πολύ αποτελεσματικοί, εξασφαλίζουν την ορθοδοντική μετακίνηση και προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα. Το κάθε σετ ναρθήκων αλλάζει κάθε 15 μέρες μετακινώντας τα δόντια στο σημείο που χρειάζεται για να τοποθετηθούν οι επόμενοι.

Πλέον μπορούμε λοιπόν να αποκτήσουμε ίσια δόντια χωρίς τα brackets –τα γνωστά σε όλους μας σιδεράκια. Μέχρι πριν λίγο καιρό το σύστημα invisalign εφαρμοζόταν στους ενήλικους αποκλειστικά. Εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα δημιουργήθηκαν και ταπου είναι ειδικά για εφήβους και σε μερικές περιπτώσεις εφαρμόζονται και σε παιδιά.

Βρες τους καλύτερους γιατρούς για σιδεράκια & διάφανους νάρθηκες

Ποια είναι τα πλεονεκτήματά τους;
Κανείς δεν θα είναι σε θέση να καταλάβει ότι ο ασθενής φοράει τους νάρθηκες και ότι κάνει ορθοδοντική θεραπεία!
Δε φαίνονται και δεν ενοχλούν σχεδόν καθόλου, βοηθώντας τον ασθενή να απολαύσει την ομιλία του όπως και πριν.
Εφαρμόζουν απόλυτα στα δόντια και δεν πληγώνουν τα ούλα, τα μάγουλα ή τα χείλη του ασθενούς.
Οι νάρθηκες πρέπει να φοριούνται 22-23 ώρες τη μέρα. Αυτό σημαίνει ότι για ένα μικρό χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της μέρας μπορούν και αφαιρούνται, όπως κατά τη διάρκεια του φαγητού ή για την υγιεινή των δοντιών (το βούρτσισμα και τη χρήση του οδοντικού νήματος). Σε αντίθεση με τα κλασικά σιδεράκια που φοριούνται μόνιμα καθ’ όλη τη διάρκεια της ορθοδοντική θεραπείας.
Ειδικά για τα παιδιά, τα οποία δε σπαταλούν πολύ χρόνο στην υγιεινή των δοντιών τους, είναι εξαιρετικά χρήσιμα αφού αφαιρούνται και κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη.
Η συντήρηση και ο καθαρισμός των διάφανων ναρθήκων είναι εξαιρετικά απλά, κυρίως επειδή αυτοί μπορούν να αφαιρεθούν εύκολα, κάθε φορά που χρειάζεται. Ξεπλένονται με κρύο νερό ώστε να φύγει η πλάκα και τα βακτήρια και μερικές φορές χρησιμοποιείται λίγη οδοντόπαστα για το βούρτσισμα αυτών.

Κόστος για διαφανείς νάρθηκες
Όσον αφορά στο κόστος του συστήματος Invisalign, κυμαίνεται περίπου στο ίδιο κόστος με τα κλασικά μεταλλικά σιδεράκια και σε μερικές περιπτώσεις είναι πιο οικονομικά από τα γλωσσικά σιδεράκια. Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι ένα μέρος του κόστους καλύπτεται από τα περισσότερα ασφαλιστικά ταμεία όπως ακριβώς γίνεται και με τα κλασικά σιδεράκια.

Γενικές πληροφορίες για τους διαφανείς νάρθηκες στα δόντια
– Χρησιμοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από το 1998
– Έχουν μπει στο πρόγραμμα της ορθοδοντικής σε πάνω από 100 πανεπιστήμια
– Μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο το σύστημα invisalign έχει θεραπεύσει τις ατέλειες των δοντιών και του χαμόγελου σε πάνω από 1.500.000 ασθενείς.

Ποια περιστατικά μπορούν να αντιμετωπιστούν;
Σύμφωνα με διάφορες στατιστικές και μελέτες περιπτώσεων, έχει βρεθεί ότι το Invisalign αποτελεί μία πολύ καλή και εξίσου αποτελεσματική επιλογή με τα μεταλλικά σιδεράκια, προσφέροντάς μας όμως και την αισθητικότητα που στις μέρες μας χρειαζόμαστε. Τα περισσότερα από τα ορθοδοντικά προβλήματα που απαιτούν “ίσιωμα” δοντιών, μπορεί να επιλυθούν με Invisalign. Δε δύναται να διορθώσει μόνον ακραία ορθοδοντικά περιστατικά.

Ποια είναι η διαδικασία για την τοποθέτηση διαφανών ναρθήκων στα δόντια;
Ο πιστοποιημένος Invisalign οδοντίατρος ή ορθοδοντικός λαμβάνει από τον ασθενή συγκεκριμένα αποτυπώματα, φωτογραφίες και ακτινογραφίες τα οποία στέλνονται στην Αμερική όπου οι ειδικοί τεχνίτες της invisalign κατασκευάζουν τους νάρθηκες σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντος οδοντιάτρου, τόσο για την άνω όσο και για την κάτω γνάθο.

Το σετ των ναρθήκων αλλάζει ανά 2 βδομάδες και η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από 5 έως 24 μήνες ανάλογα με το μέγεθος της μετακίνησης των δοντιών που χρειάζεται κάθε περίπτωση. Συνοψίζοντας, η “αόρατη” ορθοδοντική είναι εδώ για απαιτητικούς ασθενείς, έφηβους και ενήλικες, για να διορθώσει τις ατέλειες του χαμόγελου αλλά και της σύγκλισης των δοντιών. Και το σημαντικότερο με το Invisalign είναι ότι γνωρίζετε το τελικό αποτέλεσμα πριν καν ξεκινήσετε τη θεραπεία!

Αμερικανός οδοντίατρος, πρωτοπόρος στην εφαρμογή της αναισθησίας στην Οδοντιατρική.

Ο Χόρας Γουέλς (Horace Wells) γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1815 στο Χάρτφορντ της πολιτείας Βερμόντ. Σπούδασε οδοντιατρική στη Βοστώνη και στη συνέχεια άνοιξε οδοντιατρείο στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ, μαζί με τον μαθητή του Γουίλιαμ Μόρτον (1819-1868), έναν άλλο από τους πρωτοπόρους της αναισθητικής στην οδοντιατρική.

Στα τέλη του 1844, ο Γουέλς, καθώς παρακολουθούσε ένα νούμερο σ’ ένα τσίρκο, παρατήρησε τις αναλγητικές ιδιότητες του υποξειδίου του αζώτου, γνωστού και ως “ιλαρού αερίου” και σκέφτηκε να το χρησιμοποιήσει για να κάνει ανώδυνες επεμβάσεις στους πελάτες του. Πειραματίστηκε πρώτα πάνω στον εαυτό με καλά αποτελέσματα, όταν χρειάστηκε να βγάλει ένα χαλασμένο δόντι. Την εξαγωγή έκανε ο συνάδελφός του Τζον Ριγκς. Στη συνέχεια άρχισε να εφαρμόζει τη μέθοδό του στους ασθενείς του και σύντομα η φήμη του ξεπέρασε τα στενά όρια του Χάρτφορντ. Ο ίδιος δεν θέλησε να κατοχυρώσει την εφεύρεσή του με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, επειδή πίστευε ότι «η ανακούφιση από τον πόνο πρέπει να είναι ελεύθερη, όπως ο αέρας».

Το 1845 κλήθηκε στη Βοστώνη από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης (το Νοσοκομείο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ) να επιδείξει τη μέθοδό του ενώπιον καθηγητών και φοιτητών. Όμως, για κακή του τύχη, το υποξείδιο του αζώτου δεν επέδρασε στον ασθενή του, ο οποίος άρχισε να κραυγάζει από τους δυνατούς πόνους. Οι φοιτητές άρχισαν το ξεφωνητό και αυτός αποχώρησε γελοιοποιημένος από την αίθουσα, βγάζοντας άναρθρες κουβέντες.

Η απαξίωση ήταν άμεση από το ιατρικό σώμα, ώστε αναγκάσθηκε να κλείσει το οδοντιατρείο του και να αλλάξει επάγγελμα. Έγινε περιοδεύων πωλητής οικιακών ειδών για τα επόμενα δύο χρόνια. Μετά την επιτυχημένη επίδειξη αναισθησίας με αιθέρα από τον παλαιό συνεταίρο και μαθητή του Γουίλιαμ Μόρτον (16 Οκτωβρίου 1846), αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον του για τις αναισθητικές μεθόδους στην οδοντιατρική.

Άρχισε να αυτοπειραματίζεται με υποξείδιο του αζώτου, αιθέρα, χλωροφόρμιο και άλλες χημικές ουσίες, για να διαπιστώσει συγκριτικά τις αναισθητικές τους ιδιότητες. Από τις συχνές εισπνοές χημικών ατμών και τον εθισμό στο χλωροφόρμιο, η διανοητική κατάστασή του άρχισε να διαταράσσεται. Τις πρώτες μέρες του 1848 πέταξε θειικό οξύ σε δύο διερχόμενες πόρνες, συνελήφθη και προφυλακίστηκε στη διαβόητη φυλακή του Μανχάταν.

Πάσχοντας από στερητικό σύνδρομο, παρακάλεσε τους δεσμοφύλακές του να τον συνοδεύσουν μέχρι το σπίτι του για να πάρει τα ξυριστικά του είδη. Διέφυγε για λίγο της προσοχής τους και μ’ ένα μεγάλο ξυράφι έκοψε την αορτή του ποδιού του, αφού πρώτα πήρε μια γερή δόση χλωροφόρμιου για να μην πονέσει. Άφησε σχεδόν αμέσως την τελευταία του πνοή, σε ηλικία μόλις 33 ετών, στις 24 Ιανουαρίου 1848.

Η αναγνώριση για τον Χόρας Γουέλς ήλθε αρκετά χρόνια μετά τον θάνατό του. Το 1864 ο Αμερικανικός Οδοντιατρικός Σύλλογος τον ανακήρυξε πρωτοπόρο της σύγχρονης αναισθησίας, για να ακολουθήσουν ο Αμερικανικός Ιατρικός Σύλλογος και η Γαλλική Ιατρική Εταιρεία.
Πηγή

Τα συναισθήματα των παιδιών είναι κατά κύριο λόγο θετικά όταν χάνουν το πρώτο τους δόντι, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που διεξήχθη στην Ελβετία.

Όταν το πρώτο δόντι πέφτει… Πώς αισθάνονται τα παιδιά;
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο International Journal of Paediatric Dentistry αποκαλύπτει, επίσης, ότι οι προηγούμενες επισκέψεις στον οδοντίατρο, το γονικό υπόβαθρο καθώς και το επίπεδο εκπαίδευσης επηρεάζουν τον τρόπο που τα παιδιά βιώνουν την απώλεια του πρώτου δοντιού τους.

Τα παιδιά, γενικά, χάνουν το πρώτο τους δόντι όταν είναι περίπου έξι χρονών. Το νεογιλό δόντι χαλαρώνει και τελικά πέφτει, αφήνοντας ένα κενό, το οποίο στη συνέχεια γεμίζει από το μόνιμο δόντι που ανατέλλει στη θέση του. Αυτή η σταδιακή διαδικασία είναι πιθανώς μια από τις πρώτες βιολογικές αλλαγές στο σώμα των παιδιών, την οποία βιώνουν συνειδητά. Τα συναισθήματα που συνοδεύουν αυτή τη στιγμή ποικίλλουν: από τη μία πλευρά, το παιδί αισθάνεται χαρά καθώς ξεκινά σιγά-σιγά να μπαίνει στον κόσμο των “μεγάλων” και από την άλλη φόβο, καθώς χάνει ένα μέρος του σώματός του.

Οι επιστήμονες εξέτασαν γονείς παιδιών που είχαν ήδη χάσει τουλάχιστον ένα από τα νεογιλά δόντια τους. Από τις 1.300 απαντήσεις, περίπου το 80% των γονέων ανέφεραν θετικά συναισθήματα, ενώ μόνο το 20% ανέφεραν αρνητικά συναισθήματα.

Αυτό υποστηρίζεται από το γεγονός ότι τα παιδιά βιώνουν τη χαλάρωση του δοντιού τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν το δόντι τελικά πέσει. Όσο μεγαλύτερη είναι η προετοιμασία και ο χρόνος αναμονής, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανακούφιση και η υπερηφάνεια όταν τελικά πέφτει το δόντι.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν, επίσης, ότι οι προηγούμενες επισκέψεις στον οδοντίατρο διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα συναισθήματα των παιδιών. Τα παιδιά, των οποίων οι προηγούμενες επισκέψεις σχετίζονταν με τερηδόνα και σφραγίσματα και συνεπώς ίσως με ντροπή ή ενοχή, ένιωσαν πιο δυσάρεστα στην απώλεια του πρώτου τους δοντιού.

Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι κοινωνικοδημογραφικοί παράγοντες σχετίζονται με τα συναισθήματα των παιδιών. Για παράδειγμα, τα παιδιά είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν θετικά συναισθήματα όπως υπερηφάνεια ή χαρά, αν οι γονείς είχαν υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης και προέρχονταν από μη δυτικές χώρες.

Πηγή: bitemagazine.com