Οι περισσότεροι από εμάς μόλις που παρατηρούμε τους φρονιμίτες μας, αλλά σε κάποιο σημείο μεταξύ του γυμνασίου και του πανεπιστημίου, πολλοί άνθρωποι που ζουν στις Η.Π.Α. ή στην Αυστραλία λαμβάνουν τη συμβουλή να τους αφαιρέσουν.

Ανάλογα με το αν τα δόντια είναι παγιδευμένα μέσα στα ούλα, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να περιλαμβάνει γενική αναισθησία, ράμματα, και μία ή δύο εβδομάδες στο κρεβάτι. Για πολλούς αυτό είναι μία απότομη εισαγωγή στην ενήλικη ζωή.

Εξαγωγή φρονιμιτων: Απαραιτητη ή χασιμο χρονου;

Όλο και περισσότεροι ειδικοί αρχίζουν να αμφισβητούν το κατά πόσον η πλειοψηφία αυτών των επεμβάσεων είναι απαραίτητη. Και ένα αυξανόμενο μέρος της έρευνας δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι υφίστανται τον κίνδυνο μίας ακριβής διαδικασίας εξαγωγής χωρίς λόγο.

Για να είμαστε σαφείς, δεν είναι όλες οι εξαγωγές φρονιμιτών περιττές. Οι φρονιμίτες μπορεί να μολυνθούν, να προκαλέσουν τερηδόνα ή κύστεις, να προκαλέσουν ζημιά σε γειτονικά δόντια ή και να είναι υπεύθυνοι για τεράστιο πόνο αν μείνουν στη θέση τους.

Σε αυτές τις περιπτώσεις τα στοιχεία είναι σαφή στο ότι οι φρονιμίτες πρέπει να αφαιρεθούν. Αλλά είναι οι άλλες περιπτώσεις που οι ερευνητές έχουν αρχίσει να αμφισβητούν – τις περιπτώσεις όπου οι φρονιμίτες είναι υγιείς και δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα.

Τι λένε λοιπόν οι έρευνες;

Τα πιο πρόσφατα στοιχεία που υποστηρίζουν την προληπτική εξαγωγή των φρονιμιτών προκύπτουν από μία ανασκόπηση που πραγματοποιήθηκε το 2014. Ενώ η μελέτη έδειξε ότι το να παραμένουν οι φρονιμίτες μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών αργότερα, αυτός ο κίνδυνος σχετιζόταν περισσότερο με την ηλικία των ανθρώπων που έκαναν την εξαγωγή.

Μία Βρετανική μελέτη, από την άλλη, διαπίστωσε ότι το 83.13% των ασθενών πέρασε τον ένα χρόνο της μελέτης χωρίς συμπτώματα και μόλις το 5% έπρεπε να υποβληθεί σε εξαγωγή.

Μία μελέτη που διεξήχθη το 2011 στην Ελλάδα σε περισσότερους από 6,000 ασθενείς που είχαν κάνει εξαγωγή φρονιμιτών διαπίστωσε ότι μόνο το 2.8% των φρονιμιτών αυτών είχαν κάποιον όγκο ή κύστη.

Ποια ειναι η λυση;

Τι πρέπει να κάνετε αν ο οδοντίατρος σας συστήσει να κάνετε εξαγωγή των φρονιμιτών σας;

Μπορεί μία δεύτερη και μία τρίτη γνώμη να σας βοηθήσουν να πάρετε τη σωστή απόφαση.

Ό,τι και να αποφασίσετε είναι σημαντικό να πηγαίνετε στον οδοντίατρο σας τακτικά για καθαρισμό και εξετάσεις, γιατί η υγεία των δοντιών σας είναι κάτι που θα πρέπει να λαμβάνετε σοβαρά υπόψιν σας.

Πηγή: http://www.sciencealert.com/no-you-probably-don-t-need-to-get-your-wisdom-teeth-removed-ever

Ο οδοντίατρος σας μπορεί να πει αρκετά για την κατάσταση του σώματός σας.

1.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Ή καλύτερα σε αυτήν την περίπτωση τι μυρίζει. Η αναπνοή σας είναι δυσάρεστη.

Τι μπορεί να σημαίνει: Οι κυριότερες αιτίες της δυσάρεστης αναπνοής είναι η κακή στοματική υγιεινή, και η ασθένεια των ούλων. Ωστόσο, η δυσοσμία του στόματος μπορεί να οφείλεται και σε μόλυνση στα ιγμόρεια, ειδικά αν ο οδοντίατρος σας εξακολουθεί να παρατηρεί την οσμή όταν εκπνέετε από τη μύτη, όπως αναφέρει ο Mark Wolff, DDS, PhD, καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Καρδιολογίας και ολοκληρωμένης φροντίδας στο τμήμα της Οδοντιατρικής του New York University College. Η κακοσμία μπορεί επίσης να προκληθεί από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση – σε μια μελέτη στο περιοδικό Journal of General Internal Medicine διαπιστώθηκε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των συμπτωμάτων γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης  και της κακής αναπνοής – ή από την άπνοια στον ύπνο – όπως αναφέρει η Ruchi Sahota, DDS, εκπρόσωπος της American Dental Association – επειδή οι άνθρωποι με άπνοια είναι πιο πιθανό να αναπνέουν μέσα από το στόμα τους τη νύχτα, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε ξηρότητα στο στόμα (μια άλλη αιτία της κακοσμίας στην αναπνοή).

Επόμενο βήμα: Αν ο οδοντίατρος σας αποφασίσει ότι το πρόβλημα δεν είναι το βούρτσισμα των δοντιών ή η ασθένεια των ούλων, μάλλον θα σας παραπέμψει στον παθολόγο σας για να βρεθεί η πραγματική αιτία.

2.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Τα ούλα σας ματώνουν κατά τη χρήση οδοντικού νήματος, και το ίδιο συμβαίνει κάθε φορά που το χρησιμοποιείτε.

Τι μπορεί να σημαίνει: Όταν ξεκινάτε τη χρήση οδοντικού νήματος μετά από διακοπή και παρατηρήσετε κάποια αιμορραγία τις πρώτες μέρες, αυτό είναι φυσιολογικό, λέει η Ruchi Sahota. Αυτό που δεν είναι φυσιολογικό είναι τα ούλα που συνεχίζουν να ματώνουν κάθε φορά που χρησιμοποιείται οδοντικό νήμα.  “Θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι είστε προ-διαβητικοί, διαβητικοί και δεν το γνωρίζετε ή, αν έχετε ήδη διαγνωστεί με διαβήτη, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας δεν είναι υπό έλεγχο», λέει η Sahota. Αν και δεν είναι ακριβώς σαφές γιατί ο διαβήτης και ασθένειες των ούλων συνδέονται (ή αν υπάρχει αιτιώδης επίδραση στη σχέση τους), η Αμερικανική Ακαδημία Περιοδοντολογίας υποστηρίζει ότι οι διαβητικοί είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν την ασθένεια στα ούλα, διότι η κατάσταση τους, τους κάνει πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις.

Επόμενο βήμα: Εάν γνωρίζετε ότι έχετε διαβήτη και τα ούλα σας συνεχίζουν να αιμορραγούν, μιλήστε με το γιατρό σας για το πώς να διαχειριστείτε την κατάσταση καλύτερα. Και αν ο οδοντίατρος σας είναι ο πρώτος που υποπτεύεται διαβήτη, θα σας συστήσει να κάνετε μια εξέταση για τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα.

3.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Άσπρες κηλίδες στη γλώσσα ή εσωτερικά του μάγουλου.

Τι μπορεί να σημαίνει: Η υπερ-ανάπτυξη του μύκητα Candida στο στόμα) μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία άσπρων κηλίδων στη γλώσσα σας ή στο εσωτερικό των μάγουλων, και μπορεί να σηματοδοτεί ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Όλοι έχουμε τον μύκητα candida στο στόμα μας, αλλά διατηρείται υπό έλεγχο αν το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι υγιές. Οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν τις κηλίδες είναι όσοι  υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία για καρκίνο ή έχουν σοβαρές ανοσο-καταστολές, όπως HIV. Ωστόσο, επίσης ένα κρύωμα, η λήψη αντιβιοτικών ή η χρήση κορτικοστεροειδών για παθήσεις όπως το άσθμα μπορεί να κάνει κάποιον πιο ευάλωτο.

Επόμενο βήμα:  Ένα αντι-μυκητιακό φάρμακο μπορεί να βοηθήσει να καθαρίσουν αυτές οι κηλίδες.

4.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Φθαρμένα δόντια.

Τι μπορεί να σημαίνει: Είστε πιο αγχωμένοι απ’ότι συνειδητοποιείτε. Το στρες μπορεί να οδηγεί σε τρίξιμο των δοντιών, και φθορά τους. Μια μελέτη του 2010 στο Journal of Research in Personality διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που βαθμολογήθηκαν υψηλότερα στην νευρωτική κλίμακα είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να τρίζουν τα δόντια τους. Η έρευνα στο International Journal of Oral Science το 2014 ανέφερε ότι το παρατεταμένο σφίξιμο στο σαγόνι μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή βλάβη στον ιστό της άρθρωσης που συνδέει το σαγόνι και το υπόλοιπο του κρανίου σας.

Επόμενο βήμα: Ο οδοντίατρος σας μπορεί να σας συστήσει μια προστατευτική συσκευή, όπως η ακρυλική μασέλα για να φοράτε τη νύχτα, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ζημιά.

5.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Λαμπερά και καθαρά δόντια, αλλά φλεγμονές στα ούλα.

Τι μπορεί να σημαίνει: Είναι σπάνιο (ο Wolff αναφέρει ότι του συνέβη μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια των 34 χρόνων εμπειρίας του), αλλά είναι δυνατόν ορισμένοι τύποι οξείας μυελογενούς λευχαιμίας να εξαπλωθούν στα ούλα και να προκαλέσουν αιμορραγία, οίδημα και φλεγμονή. “Αυτό που θα μας υποψίαζε προς αυτήν την κατεύθυνση θα ήταν τα κόκκινα ούλα που ματώνουν κατά την αφή, όταν την ίδια στιγμή τα δόντια είναι άψογα καθαρά με πολύ λίγη πλάκα», λέει ο Wolff. Αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία και  την απώλεια βάρους αξίζει μια επίσκεψη στο γιατρό για αξιολόγηση.

Επόμενο βήμα: Εάν ανταποκρίνεστε στα κριτήρια αυτά, προγραμματίστε μια συνάντηση με τον γιατρό σας.

6.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Τα οστά στις οδοντιατρικές ακτινογραφίες σας δεν παρουσιάζουν καλή εικόνα.

Τι μπορεί να σημαίνει: Τα οστά της γνάθου δεν είναι απρόσβλητα από τις επιπτώσεις της οστεοπόρωσης, και σε μια ακτινογραφία, μπορούν να έχουν μια “γυαλινη” εμφάνιση, λέει ο Wolff. Η οστεοπόρωση αυξάνει τον κίνδυνο απώλειας των δοντιών. Οι γυναίκες με οστεοπόρωση είχαν κατά μέσο όρο 3,3 λιγότερα δόντια από τις γυναίκες χωρίς, όπως σημειώνεται σε μια μελέτη στο περιοδικό Κλινικής Περιοδοντολογίας.

Επόμενο βήμα: Ζητήστε από το γιατρό σας να σας κάνει ένα τεστ οστικής πυκνότητας. Αν δείχνει ότι έχετε ή βρίσκεστε σε κίνδυνο για οστεοπόρωση, μπορείτε να συζητήσετε για φάρμακα και άλλους τρόπους για να επιβραδύνετε την εξέλιξη της.

7.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Το στόμα σας είναι πολύ, πολύ ξερό.

Τι μπορεί να σημαίνει: Φάρμακα όπως τα αντισταμινικά μπορεί να στεγνώσουν το στόμα σας, αλλά ένα εξαιρετικά ξηρό στόμα (όπως στην περίπτωση που δεν θα μπορούσατε να καταπιείτε ένα κράκερ χωρίς νερό) είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα του συνδρόμου Sjogren, μιας αυτο-άνοσης πάθησης στην οποία τα λευκά αιμοσφαίρια επιτίθενται στους αδένες που παράγουν υγρασία στο σώμα. Η πάθηση αυτή διαγιγνώσκεται σε ανθρώπους άνω των 40, και 9 στους 10 ασθενείς είναι γυναίκες. Η έλλειψη του σάλιου, επιπλέον, μπορεί να οδηγήσει σε φθορά των δοντιών.

Επόμενο βήμα: Αν υποψιάζεται Sjogren, ο Wolff παραπέμπει τους ασθενείς κατ ‘ευθείαν σε ένα ρευματολόγο για εξετάσεις.

8.Τι βλέπει ο οδοντίατρος: Πληγές στο πολύ πίσω μέρος του στόματός σας.

Τι μπορεί να σημαίνει: Θα μπορούσε να είναι καρκίνος του στόματος, το οποίο δεν είναι ακριβώς σύνηθες, αλλά δεν είναι και σπάνιο.  Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία εκτιμά ότι 45.780 νέες περιπτώσεις καρκίνου της στοματικής κοιλότητας ή του φάρυγγα διαγνώστηκαν το 2015, πάνω από το ήμισυ του αριθμού των αναμενόμενων περιπτώσεων καρκίνου του δέρματος. Ο καρκίνος στη βάση της γλώσσας και στις αμυγδαλές (που ονομάζεται και στοματο-φαρυγγικός καρκίνος) προκαλείται συνηθέστερα από την μόλυνση του ιού  ανθρώπινων θηλώματων (HPV). Αν και οι βλάβες μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε στο στόμα, το πιο πιθανό είναι να αναπτυχθούν κάτω από τη γλώσσα, γύρω από τη βάση, και κοντά οισοφάγο σας, λέει η Judith Haber, PhD, κύρια ερευνήτρια του προγράμματος διδασκαλίας Στοματο-Συστηματικής Υγείας (TOSH) στο NYU College της Νοσηλευτικής. Οι όγκοι στην στοματική κοιλότητα και  οι στοματο-φαρυγγικοί όγκοι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτυχθούν σε άνδρες απ’ότι σε γυναίκες, και η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία αναφέρει μια πρόσφατη άνοδο στις περιπτώσεις στοματο-φαρυγγικού καρκίνου που συνδέονται με τον HPV.

Επόμενο βήμα: Αν ο οδοντίατρος σας παρατηρήσει αυτές τις βλάβες, μπορεί να σας ρωτήσει σχετικά με τη σεξουαλική σας δραστηριότητα για να εκτιμήσει κατά πόσον θα μπορούσατε να έχετε προσβληθεί από HPV, αφού το στοματικό σεξ είναι ένας από τους κύριους λόγους που οι άνθρωποι μολύνονται στο στόμα από HPV, λέει ο Haber. Μπορεί τότε να σας παραπέμψει στο γιατρό σας ή σε έναν ογκολόγο για εξετάσεις.

Πηγή

Βερολίνο, Γερμανία: Ένα διεθνές δίκτυο ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Charité-Universitätsmedizin του Βερολίνου στη Γερμανία έχει εντοπίσει παραλλαγές ορισμένων αλληλουχιών DNA που συνδέονται σαφώς με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαφορετικών μορφών περιοδοντικής νόσου. Για τουλάχιστον δύο περιοχές γονιδίων, η ομάδα μελέτης βρήκε μια εξαιρετικά σημαντική σχέση με την περιοδοντίτιδα.

Εισαι επιρρεπης στην περιοδοντίτιδα; Τι λενε οι επιστημονες

Σε μια μελέτη συσχέτισης με το γονιδίωμα, η ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Arne Schäfer από το Ινστιτούτο Charité για Οδοντιατρικές και Κρανιοπροσωπικές Επιστήμες, διερεύνησε τη σχέση μεταξύ των διαφορών αλληλουχίας των γενετικών πληροφοριών και της επίπτωσης της νόσου σε αρκετούς χιλιάδες ασθενείς με επιθετική και χρόνια περιοδοντίτιδα. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με υγιή άτομα.

“Αυτός ο τύπος μελέτης είναι πολύ συστηματικός. Στόχος του είναι να εντοπίσει τα γονίδια που επηρεάζουν τον κίνδυνο να αναπτύξει ένας άνθρωπος μια συγκεκριμένη ασθένεια“, εξηγεί ο Schäfer.

Εκατομμύρια παραλλαγές στην αλληλουχία DNA, κατανεμημένες σε όλο το γονιδίωμα οι οποίες περιγράφουν το μεγαλύτερο μέρος της γενετικής πληροφορίας σε έναν άνθρωπο, εξετάστηκαν σε διάφορες ομάδες ασθενών.

“Οι παραλλαγές της αλληλουχίας του DNA μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει μια συγκεκριμένη ασθένεια. Συγκρίνοντας τις συχνότητες των παραλλαγών στους ασθενείς και τους υγιείς ανθρώπους, είναι δυνατόν να βρούμε ποιες περιοχές του χρωμοσώματος συνδέονται με την ασθένεια,” πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες βρήκαν δύο περιοχές γονιδίων που φαίνεται ότι σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαφορετικών μορφών περιοδοντίτιδας. Μία από τις δύο περιοχές είναι υπεύθυνη για τη σύνθεση των αντιμικροβιακών πεπτιδίων, τα οποία παράγονται από εξειδικευμένα ανοσοκύτταρα.

Αυτά τα ανοσοκύτταρα, τα ουδετερόφιλα, αποτελούν μέρος της ανοσολογικής απόκρισης του οργανισμού και εμπλέκονται στην αναγνώριση και την καταστροφή των μικροοργανισμών. Η δεύτερη περιοχή γονιδίου αναστέλλει την ενεργοποίηση αυτών των ανοσοκυττάρων.

“Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι οι διάφορες μορφές ασθένειας των ούλων έχουν κοινή γενετική προέλευση“, δήλωσε ο Schäfer. “Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ομάδες ασθενών που είναι επιρρεπείς στην εμφάνιση περιοδοντίτιδας, αλλά των οποίων η ευαισθησία είναι ανεξάρτητη από άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως το κάπνισμα, την στοματική υγιεινή ή τη γήρανση“.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η εμφάνιση βαριάς περιοδοντικής νόσου εκτιμάται ότι είναι περίπου 11%. Η ασθένεια θεωρείται περίπλοκη επειδή η ατομική ευαισθησία καθορίζεται από την αλληλεπίδραση μεταξύ του στοματικού μικροβιώματος και του ανοσοποιητικού συστήματος, του καπνίσματος και της διατροφής, καθώς και από μεταβολικές διαταραχές όπως ο σακχαρώδης διαβήτης. Η απάντηση του σώματος σε αυτούς τους παράγοντες επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη γενετική σύνθεση του ατόμου.

Η μελέτη έχει τίτλο “A genome-wide association study identifies nucleotide variants at SIGLEC5 and DEFA1A3 as risk loci for periodontitis“. Δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουλίου του περιοδικού Human Molecular Genetics.

Πηγή: http://www.dental-tribune.com/articles/news/europe/35442_researchers_identify_dna_sections_responsible_for_periodontitis.html