Είσαι επιρρεπής στην περιοδοντίτιδα; Τι λένε οι επιστήμονες

Βερολίνο, Γερμανία: Ένα διεθνές δίκτυο ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Charité-Universitätsmedizin του Βερολίνου στη Γερμανία έχει εντοπίσει παραλλαγές ορισμένων αλληλουχιών DNA που συνδέονται σαφώς με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαφορετικών μορφών περιοδοντικής νόσου. Για τουλάχιστον δύο περιοχές γονιδίων, η ομάδα μελέτης βρήκε μια εξαιρετικά σημαντική σχέση με την περιοδοντίτιδα.

Εισαι επιρρεπης στην περιοδοντίτιδα; Τι λενε οι επιστημονες

Σε μια μελέτη συσχέτισης με το γονιδίωμα, η ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Arne Schäfer από το Ινστιτούτο Charité για Οδοντιατρικές και Κρανιοπροσωπικές Επιστήμες, διερεύνησε τη σχέση μεταξύ των διαφορών αλληλουχίας των γενετικών πληροφοριών και της επίπτωσης της νόσου σε αρκετούς χιλιάδες ασθενείς με επιθετική και χρόνια περιοδοντίτιδα. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με υγιή άτομα.

“Αυτός ο τύπος μελέτης είναι πολύ συστηματικός. Στόχος του είναι να εντοπίσει τα γονίδια που επηρεάζουν τον κίνδυνο να αναπτύξει ένας άνθρωπος μια συγκεκριμένη ασθένεια“, εξηγεί ο Schäfer.

Εκατομμύρια παραλλαγές στην αλληλουχία DNA, κατανεμημένες σε όλο το γονιδίωμα οι οποίες περιγράφουν το μεγαλύτερο μέρος της γενετικής πληροφορίας σε έναν άνθρωπο, εξετάστηκαν σε διάφορες ομάδες ασθενών.

“Οι παραλλαγές της αλληλουχίας του DNA μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει μια συγκεκριμένη ασθένεια. Συγκρίνοντας τις συχνότητες των παραλλαγών στους ασθενείς και τους υγιείς ανθρώπους, είναι δυνατόν να βρούμε ποιες περιοχές του χρωμοσώματος συνδέονται με την ασθένεια,” πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες βρήκαν δύο περιοχές γονιδίων που φαίνεται ότι σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαφορετικών μορφών περιοδοντίτιδας. Μία από τις δύο περιοχές είναι υπεύθυνη για τη σύνθεση των αντιμικροβιακών πεπτιδίων, τα οποία παράγονται από εξειδικευμένα ανοσοκύτταρα.

Αυτά τα ανοσοκύτταρα, τα ουδετερόφιλα, αποτελούν μέρος της ανοσολογικής απόκρισης του οργανισμού και εμπλέκονται στην αναγνώριση και την καταστροφή των μικροοργανισμών. Η δεύτερη περιοχή γονιδίου αναστέλλει την ενεργοποίηση αυτών των ανοσοκυττάρων.

“Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι οι διάφορες μορφές ασθένειας των ούλων έχουν κοινή γενετική προέλευση“, δήλωσε ο Schäfer. “Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ομάδες ασθενών που είναι επιρρεπείς στην εμφάνιση περιοδοντίτιδας, αλλά των οποίων η ευαισθησία είναι ανεξάρτητη από άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως το κάπνισμα, την στοματική υγιεινή ή τη γήρανση“.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η εμφάνιση βαριάς περιοδοντικής νόσου εκτιμάται ότι είναι περίπου 11%. Η ασθένεια θεωρείται περίπλοκη επειδή η ατομική ευαισθησία καθορίζεται από την αλληλεπίδραση μεταξύ του στοματικού μικροβιώματος και του ανοσοποιητικού συστήματος, του καπνίσματος και της διατροφής, καθώς και από μεταβολικές διαταραχές όπως ο σακχαρώδης διαβήτης. Η απάντηση του σώματος σε αυτούς τους παράγοντες επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη γενετική σύνθεση του ατόμου.

Η μελέτη έχει τίτλο “A genome-wide association study identifies nucleotide variants at SIGLEC5 and DEFA1A3 as risk loci for periodontitis“. Δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουλίου του περιοδικού Human Molecular Genetics.

Πηγή: http://www.dental-tribune.com/articles/news/europe/35442_researchers_identify_dna_sections_responsible_for_periodontitis.html