Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν σκελετό ηλικίας 13.000 ετών με δύο μπροστινά δόντια που έχουν μεγάλες τρύπες στην επιφάνεια οι οποίες φτάνουν μέχρι και τον πολφό του δοντιού.

Μπορεί να ταράζεστε με την εικόνα του οδοντιάτρου όπως στέκεται πάνω από το στόμα σας με τον τροχό, αλλά μπορείτε να είστε χαρούμενοι που δε χρησιμοποιεί τίποτα πέτρινα εργαλεία.

Αυτή φαίνεται να ήταν η πιο εξελιγμένη οδοντιατρική φροντίδα πριν από χιλιάδες χρόνια. Μελετώντας τα δόντια σε αρχαιολογικούς χώρους, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι είχαν επινοήσει πολλές λύσεις στα οδοντικά τους προβλήματα: οι άνθρωποι τρόχιζαν την τερηδόνα, χρησιμοποιούσαν οδοντογλυφίδες για να ανακουφίσουν τη φλεγμονή στα ούλα και εξήγαγαν τα χαλασμένα δόντια.

Τώρα, οι ερευνητές αναφέρουν ότι έχουν ανακαλύψει ποιο είναι ίσως το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα σφραγίσματος δοντιού σε μια περιοχή της Ιταλίας από την Εποχή των Παγετώνων. Οι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν τα σκελετικά υπολείμματα ενός ανθρώπου που ζούσε πριν από 13.000 χρόνια στην περιοχή Riparo Fredian κοντά στη Lucca της βόρειας Ιταλίας.

Τα δύο εμπρόσθια δόντια του ανθρώπου είχαν δύο μεγάλες τρύπες στην επιφάνειά τουςπου έφταναν μέχρι τον πολφό. Οι ερευνητές ανέλυσαν πρόσφατα τις οριζόντιες ραβδώσεις μέσα στις τρύπες αυτές και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτές οι “γρατζουνιές” πιθανότατα προήλθαν από τη διαδικασία απόξεσης και συστροφής κάποιου εργαλείου χειρός.

Αυτός ο άνθρωπος από την Εποχή των Παγετώνων πιθανόν υπέφερε από τον πόνο λόγω νεκρωμένου ή μολυσμένου πολφού του δοντιού. Αναζητώντας ανακούφιση μπορεί ενδεχομένως να έβγαλε σκόπιμα τον κατεστραμμένο ιστό. Αλλά η οδοντιατρική εργασία δεν τελείωσε εκεί: Μέσα στις κοιλότητες των δοντιών υπήρχαν ίχνη μιας ουσίας που μοιάζει με πίσσα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντισηπτικό ή υλικό σφραγίσματος ώστε να παρέχει στο δόντι προστασία από τη μόλυνση, είπαν οι ερευνητές.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στο περιοδικό American Journal of Physical Anthropology στις 27 Μαρτίου.

source http://www.dentalalert.gr